11 jaar geleden
Zo dubbel allemaal....
toch maar eens een blog. Ik ben moeder van een prachtig, vrolijk en eigenwijs meisje. Niets aan de hand zou je denken. zo dubbel allemaal
Toch maar eens een blog. zo dubbel allemaal..Ik ben moeder van een prachtig, vrolijk en eigenwijs meisje van 20 maanden en geniet elke dag weer van haar. Niets aan de hand zou je denken. Echter is dit niet het geval. Onlangs heb ik gehoord dat mijn vader (een man van 52) een vorm van dementie heeft. Daarbij is afgelopen week ook nog eens naar voren gekomen dat hij een ongeneeslijke spierziekte heeft waardoor hij er over een aantal jaren niet meer zal zijn.
Het dringt nu steeds meer tot mij door dat mijn meisje mijn vader, haar opa, nooit zal leren kennen zoals ik hem ken en elke keer als ik daar aan denk of mijn vader zie, word ik daar zo ontzettend boos en verdrietig over. Als mijn meisje dat ziet, begint ze te lachen en de clown uit te hangen om ervoor te zorgen dat mama weer vrolijk wordt en het geeft zo'n ontzettend dubbel gevoel. Ik hoop gewoon aan 1 kant dat mijn meisje haar opa nog leert kennen en hem later ook weet te herinneren, aan de andere kant vind ik het zo ontzettend triest dat dat niet zal zijn op de manier zoals ik hem ken. Ik weet dat ik er niets aan kan veranderen, maar het geeft wel een ontzettend rotgevoel. Dit alles zo "op papier" zetten helpt wel weer een beetje. We zullen zien hoe het verder allemaal loopt....
belletje82
Dankjulliewel. We proberen nu zo regelmatig mogelijk naar mijn ouders te gaan. Niet altijd even makkelijk aangezien ze niet om de hoek wonen, maar we maken er dan maar het beste van. Je ziet hem alleen dan wel elke keer dat hij achteruit gaat. Ik ben nu bezig met een soort plakboek te maken met allerlei dingetjes van vroeger en ook nu en moet wel zeggen dat dat op zich wel helpt, hoewel het ook wel confronterend is. Gelukkig snapt m'n meisje er nog niet zoveel van en is zij gelukkig de clown hier in huis.
djoke58
Heel veel sterkte de komende tijd. Heel goed idee om een boekje met herinneringen te maken voor je kindje. Probeer zoveel mogelijk nog te doen met je vader.Dan voelt je meisje ook dat het fijn is met opa. Maar probeer ook voor zover het je lukt zelf een beetje te genieten. Samen tijd doorbrengen is nu belangrijk. Groetjes Djoke www.djoke.nl
nahsuusje
Wat een moeilijke periode voor jullie. Misschien is het leuk om een soort van herinneringen aan opa te maken, met leuke weetjes/onvoorgetelijke situaties/zoals jij je pa kent en ziet en hoe hij op zn kleinkind reageert te maken zodat zij hem als zij later wat ouder is toch de opa kan leren kennen zoals hij voor zijn dementie was. wel erg lief van haar dat ze dr verdrietige mama wil opvrolijke