11 jaar geleden
Zelfverzekerder na komst kind?
Hoe anders is het nu! De laatste jaren en helemaal sinds de komst van mijn meiden, ben ik veel zelfverzekerder geworden.
Toen ik jong was, was ik behoorlijk verlegen en kon ik snel rood worden. ( en die gedachte alleen al maakte het nog veel erger ) Natuurlijk hoort dat bij 'jong zijn' in combinatie met je karakter ( verlegen en perfectionistisch ). Ook durfde ik niet goed in een groep te praten.Deze factoren hebben mijn leven behoorlijk bepaald. Zo kreeg ik de kans om naar de School voor Journalistiek te gaan, maar dat heb ik nooit gedaan omdat ik dan helemaal naar Zwolle moest ( ik woon in Brabant ). Ik koos voor de MEAO in mijn veilige, vertrouwde omgeving.
Hoe anders is het nu! De laatste jaren en helemaal sinds de komst van mijn meiden, ben ik veel zelfverzekerder geworden. Wat een heerlijk gevoel is dat. Er valt echt een last van je schouder als je assertiever bent, want het is een soort wisselwerking: als jij voor jezelf opkomt, wordt je door anderen ook werkelijk anders benaderd met meer zelfvertrouwen als resultaat. Daardoor heb ik ontdekt dat de uitdrukking:'brutalen hebben de halve wereld' ook echt klopt!
Ok, ik sta nog steeds niet te juichen als ik een toespraak in een groep zou moeten houden ( sterker nog: daar lig ik wakker van ), maar ik heb mijn woordje meer dan klaar. Ik denk dat het komt omdat ik ouder ben geworden en kinderen heb gekregen, waardoor heel veel dingen veel minder belangrijk zijn geworden ( presteren, werk,gewicht, leuk gevonden worden en noem maar op ). Zodra het om mijn kinderen gaat vecht ik werkelijk als een ware leeuwin ( mondeling wel te verstaan )voor hen en de rest valt daarbij in het niet.
Ook durf ik nu veel gemakkelijk nee te zeggen ( uitzondering zijn schattige kleuters die met mijn dochter af willen spreken; zie mijn blog over Afspreken en playdates ). Zo vroeg mijn buurvrouw van de week of ik de Straatspeeldag wilde organiseren, maar daar had ik echt geen zin in en dat heb ik toen eerlijk gezegd. Vroeger had ik gegarandeerd''ja''gezegd met een rotgevoel als resultaat.
Ik vraag jullie nu heel zelfverzekerd: wat zijn jullie ervaringen?
nahsuusje
eigenlijk hier juist niet herkenbaar, ik ben altijd een zelfverzekerd persoon geweest "ik ben wie ik ben en daar doe je het maar mee", sinds de bevalling ben ik juist een stukje onzekerder geworden wat betreft mijn lichaam (combi te veel afgevallen, van cupC naar cupD met borstvoeding en nu ineens B). Voor de rest weer redelijk terug naar mijn oude ik met de verbeterde mama-ik erbij. Ook hier wel eens last van "nee" zeggen tegen een schattig kijkend meisje die stiekem toch wel ontdeugend was. wel maak ik me minder druk om de kleine dingen die ik toch niet kan veranderen.
Anoniem
Superleuk dat het zooo herkenbaar is!
Anoniem
Supermegaherkenbaar. Ik herken mezelf soms echt niet meer terug. Hoe druk ik me kon maken over wat andere mensen van me zouden vinden en hoe ik over zou komen..... Het boeit me allemaal een stuk minder. Ik ben nu een zelfverzekerde volwassen vrouw, in plaats van een bang verlegen hertje. Ook dat stukje van vechten voor je kinderen herken ik. Heb bv als een tijger gevochten (figuurlijk dus) op mijn werk om betere werktijden te krijgen voor de kinderen. Zeer zeker herkenbaar!