8 jaar geleden
Zal ik het nu of na de kerst doen?
Na 12 jaar gelukkig te zijn geweest, wil ik toch eigenlijk de knoop doorhakken..
Toen ik mijn huidige man ontmoette, was het liefde op het eerste gezicht. We hebben nooit twijfels gehad over onze relatie. We reisden de hele wereld over en 6 jaar geleden mochten we onze oudste zoon op de wereld zetten. Iedereen had het over ons: wij waren de perfecte familie. Iedereen wilde zoals ons zijn.
Tot vorig jaar... Hij begon ineens afstandelijker te worden. Werd chagrijniger en bleef langer op het werk. Wij hadden thuis 3 kleine koters rondrennen dus ik denk dat hij daar even rust van wilde. Wat ik best kan begrijpen. Ik was/ben een thuismoeder en geniet er elke dag van. Maar door het rennen tussen afspraken door en dan nog het huis schoonmaken en de kids naar school brengen: daar word ik moe van. En uiteindelijk ook chagrijnig.
Nu hebben wij al 15 maanden geen "geslachtegemeenschap" gehad. Dit is voor ons niet echt normaal. Maar beide hebben wij er geen zin in. We zijn te moe en voelen ons niet echt meer tot elkaar aangetrokken. Tenminste, dat is voor mij zo. Ik dacht: "ik zal er wel mee moeten leven. Liefdeloos verder gaan." Tot ik afgelopen september op het schoolplein stond...
Daar stond Mike. Mike was een alleenstaande vader. Jong, knap en volledig mijn type. Ik ben nooit vreemd gegaan, maar aantrekkelijk vond ik hem wel. Toen wij samen in het activiteiten-groepje werden geplaatst: sloeg de vonk over. Beide hadden we het door, maar negeerde het. Dat was het beste.
Nu is het een maand later en merk ik dat mijn gevoelens heel hoog op lopen. Ik voel mij zo rot tegenover mijn man, ookal ben ik nooit vreemd gegaan. Ik hou niet meer van hem. Het gevoel wat ik bij hem had, heb ik nu bij Mike.
Ik weet nu dat dit geen onschuldige 'crush' is en ik vind het dan wel zo eerlijk tegenover mijn man om het hem eerlijk te vertellen en het te eindigen. Maar nu komen de feestdagen eraan...
Ik wil niet deze decembermaand in met ruzie en geschreeuw. Dit is niet leuk voor ons, maar ook niet voor onze kinderen en de rest van de familie. Maar ik wil het hem ook zo snel mogelijk vertellen, want ik voel mij schuldig als ik het langer voor mij houdt.
Wat moet ik doen? Voor of na de feestdagen vertellen..?
Anoniem
Dat heb je goed gezegd. ????
Anoniem
Wat zit je in een lastig pakket... Ik kan je niet zo goed adviseren wanneer maar er moet zeker gepraat worden. Dat jullie al 15 maanden geen gemeenschap hebben gehad is zeker niet goed. Ik zou ook zeker te raden gaan bij je man of hij niet vreemdgaat. Spreek je gevoelens uit naar elkaar en wees open en eerlijk. Aan de hand daarvan kunnen jullie kijken of het nog de moeite waard is om voor deze relatie te werken! Denk aan je kindjes, waarom jullie verliefd werden op elkaar. Passen jullie echt goed bij elkaar? Denk aan de leuke momenten en probeer de liefde voor elkaar weer terug te vinden. Als het niet werkt kun je in ieder geval tegen jezelf zeggen dat je je best hebt gedaan! Jullie hadden al veel eerder met elkaar moeten communiceren waarom er geen gemeenschap is en waarom jullie sacherijnig zijn! Misschien helpt therapie? Het is heel logisch dat je open staat voor een leuke knappe single vader. Maar wat ik al eerder terug lees bij anderen... Ook deze verliefdheid gaat over... Ook met deze man taal je uiteindelijk in een sleur... Ik hoop dat je je geluk vindt, of dit nu met of zonder je man is, met of zonder nieuwe knappe Mike... Ik ben erg benieuwd wat je besluit gaat zijn! Heel veel sterkte en liefde gewenst voor jou en je gezin!
Mies 80
Uhm niet zomaar een crush ... tja jeetje ik ben 35, Inmiddels 13 jaar getrouwd, 20 jaar samen en 4 kinderen verder! Iedereen heeft ups en downs in een relatie maar tegenwoordig wordt er niet eens meer " gevochten " voor een relatie. Je denkt serieus dat Mike jouw droomman is maar ook dat plezier gaat er na verloop van tijd weer vanaf ... en heb je jezelf al afgevraagd of je echt alles hebt gegeven om je huidige relatie overeind te houden? Heb je jouw gevoelens en die van je partner al eens besproken? Klinkt echt super suf maar tegenwoordig is scheiden eerder een trend lijkt het wel. Kijk in de spiegel, praat met je partner en als je met volle overtuigen kan zeggen dit wordt niks meer ... trek dan de stekker eruit
Anoniem
Ik denk dat de hoofdvraag aan jezelf is 'wil je het nog proberen met je man, weer een beetje als vanouds te krijgen en er dus echt voor te gaan OF wil je er sowieso mee kappen en al dan niet met Mike (die nu natuurlijk hartstikke leuk is maar mss over een jaar heel anders blijkt te zijn) verder gaan? Ik kan niet inschatten wat je op die vraag zou antwoorden. Ik denk dat het een goed idee is je man te polsen over jullie relatie, hoe hij er nu in staat, of hij niets mist en verbetering wil, terug naar hoe het vroeger was, of dat hij (want dat begin ik me ook af te vragen als hij steeds later thuis komt) zijn genegenheid bij een ander zoekt/zocht? Dit soort gesprekken hoeven niet meteen in ruzie te ontaarden, hoop ik, en zou ik zo snel mogelijk met hem bespreken. Aan zijn reactie kun je dan wel merken of het nog zin heeft ervoor te gaan samen, denk dat jullie daarover gewoon eerlijk moeten zijn tegen elkaar. Dat staat nog los van je gevoelens voor Mike. Als jullie besluiten er wel vol voor te gaan moet je Mike maar ontlopen voorlopig en tijd maken voor je man en jou samen, etentje buiten de deur ofzo. De sleur doorbreken. Dan hebben jullie het in elk geval geprobeerd. En als jullie tot de conclusie komen dat jullie er beiden geen zin meer in hebben dan kun je altijd nog kijken of het met Mike echt wat kan worden. Ik zou wel rustig aan doen ivm alle betrokken kinderen voor wie zoiets verwarrend kan zijn. Als je er zo erg mee zit zou ik niet wachten tot de Kerst met het gesprek, probeer helder te krijgen hoe hij erin staat zodat jullie er allebei over kunnen denken en praten, en misschien wordt jullie Kerst dan juist wel de ommekeer in de relatie! Succes