4 jaar geleden
YOU? Really?!
Wanneer niemand verwacht dat juíst jij kampt met mental health problemen.
"Wie? Jíj?! Maar je bent altijd zo relaxed!" Een kleine greep uit een gesprek met mijn collega. Zelf is ze aan het re-integreren na een burn-out. We praten er openlijk over omdat ik heilig geloof dat begrip voor mental health begint bij een goed gesprek met elkaar. Ik vertel over mijn angststoornis en depressie waarna ze me vragend aankijkt. Maar Deb, je komt altijd zo ontspannen over. Je bent altijd vrolijk en onbezorgd. Hoe kan dat nou?!
Ik ben vast niet de enige die de schijn goed op kan houden. Altijd een stralende lach op mijn gezicht. Lachen is niet moeilijk. Vroeger was ik inderdaad het zorgeloze kind. De nuchterheid zelve. But things have changed. Mijn koppie is non-stop aan het werk. Malen, piekeren en ga zo nog maar even door. Laatst vroeg de huisarts me waar ik dan over pieker. Ik kon/kan er geen antwoord op geven. Mijn hoofd zit zo vol met gedachtes dat ik het niet meer uit elkaar kan houden. Én toch kom ik blijkbaar heel ontspannen over. Kan iemand mij uitleggen hoe ik dit implementeer in het dagelijkse leven?
Dus, laten we vandaag gewoon even uit de wereld helpen dat ik niet relaxed ben. Ik ben een druktemaker, een heethoofd, en dramaqueen, een tikkie agressief soms, een peinzer, een maler, een stresskip. Maar veel belangrijker: Ik ben liefdevol, heb gevoel voor humor en zelfspot, ik ben creatief en behulpzaam, sociaal en een goede moeder en vrouw. Eigenschappen die veel zwaarder wegen dan die stomme depressie en anxiety!
Hoe staat dat bij jou? Kom jij over zoals je écht bent?
Jocelynn85
Heel herkenbaar dit. Ik was altijd de relaxte, de rustige en de collega die alles onder controle had. Niemand zag aankomen dat ik vorig jaar juni met een burn-out thuis kwam te zitten. Nu inmiddels hersteld maalt mijn hoofd nog steeds door, maar ook ik kan niet precies uitleggen waar ik over nadenk of pieker en al helemaal niet waarom. Ik kan sporten, wandelen, yoga of allerlei andere dingen doen, mijn hoofd blijft doordraaien. Na de zoveelste therapeut heb ik me erbij neer gelegd. Dit is wie ik ben en hoe mijn hoofd werkt. Wel kan ik er beter mee omgaan, ik maak me minder vaak zorgen en leer mezelf accepteren zoals ik ben. En de zorg over mn dochter van 21mnd, tja die blijven voorlopig nog wel ;-).
The Lether Family
@mamavantweelieverds jeetje wat heftig! Waarom sommige dat niet willen snappen vind ik zo raar. ‘Jij kan dat nooit hebben.’ Vind ik ook zo irritant of ‘tegenwoordig krijgt iedereen die stempel’ of ‘vroeger bestond dat niet’. Shut up Please ?
Mamavantweelieverds
zo herkenbaar... zelfs mijn moeder wil er niet aan dat ik een depressie heb... ik ben te nuchter volgens haar...
Sue Ray
Heel erg herkenbaar. Ik ben “the happiness” op de werkvloer. De spring in het veld. En dan denkt iedereen dat je gelukkig bent. Er word wel eens gezegd “niet iedereen komt uit een warm nest” als we het over een collega hebben die niet in haar veld zit. Ja ik kom uit een warm nest met misbruik en verwaarlozing... zo warm dat ik ptss heb. Maar ach, liever dat ze me the happiness vinden dan dat iedereen mijn shit weet. Dan word je vaak anders (stom) behandeld. Zie dat bij een collega waar de psychische problemen heel zichtbaar zijn