Word ik zo'n moeder?

Een ochtendmens ben ik nooit geweest en zal ik ook nooit worden. Toegegeven dat ik nu 20 keer makkelijker uit bed spring dan voordat ik moeder was, nog steeds heb ik er moeite mee. Tekenend voor mij is dan ook het beeld dat vaak als voorbeeld wordt gebruikt als het over mijn behoefte aan slaap gaat: we zaten nog op de basisschool en fietsten altijd samen naar school, mijn zusje stond dan al met haar rugtas op haar rug achter het huis en dan lag ik nog in bed. 

Maar hoe moeilijk ik het ook vind om mijn bed vaarwel te zeggen 's ochtends heb ik ook een hekel aan haasten in de ochtend. Dat probeer ik dus te vermijden. Meestal lukt het aardig omdat ik dan alleen mezelf de deur uit hoef te krijgen. Als ik ook nog een peuter fris gewassen en gevoed de deur uit moet krijgen is het een ander verhaal. 

Ik start namelijk het liefst rustig op, met koffie die mij langzaam uit de sluimerstand kan halen. Direct onder de douche springen is voor mij meer een marteling dan een weldaad. Eerst koffie anders ben ik de hele dag gaar als boter. Maar wat er meestal gebeurd is dat ik veel te rustig opstart, alsof ik alleen mezelf de deur uit moet werken, maar nee er is ook nog een peuter. En dan loopt de hele planning dus mis. Want een peuter douchen, een boterham laten eten op een fatsoenlijk tempo en ook nog aangekleed krijgen mét jas en schoenen is best een uitdaging in de vroeg ochtend. 

Nu ben ik al een tijdje bezig met een training. Ik wilde mijn dagplanning anders zodat ik niet de hele dag achter de feiten aan zou lopen. Het begint namelijk 's ochtends al, als ik daar een steek laat vallen loopt de rest van de dag minder soepel. De allereerste taak die ik moet uitvoeren nadat ik brood uit de vriezer heb gepakt voor Elfa is uiteraard koffie zetten. Nu hebben we een gewoon ouderwets snelfilter apparaat dus je moet even wachten. Ik heb me voorgenomen om die tijd te benutten om de vaatwasser uit te ruimen. En hell yes, het werkt! We hebben, bijna nooit meer, vaat op het aanrecht staan. Waardoor de dag opgeruimd begint en de keuken geen zooi meer wordt. Het is zo simpel, maar voor een ADDer moet er wat structuur worden gebracht in die kop. 

Nu deze taak er zit in gebakken blijkt dat ik heel veel taken anders in ga plannen. Maar vanavond spande de kroon en ik weet helemaal niet of ik wel klaar ben voor deze ommezwaai. Want jemig, wordt ik zo'n moeder? 

Voorheen rolde ik nog net niet met mijn ogen als iemand mij vertelde dat ze de tafel de avond van tevoren dekte en de kleren van iedereen klaar legde. Dat doe je toch niet op je kostbare avond? Was mijn gedachte. Maar sinds ik alweer een paar weken elke avond mijn ontbijt maak 's avonds ben ik er steeds meer kleine klusjes bij gaan pakken. Tot vanavond: de grande finale!

Morgen moet ik om 7:30 voor de deur van opvang staan, dat betekend om 7:15 van huis dus minstens om 6:15 opstaan. Ik roep even op in het geheugen dat ik geen ochtendmens ben. Dus als de wekker een  uur aanduiding heeft die met een 6 begint zakt de moed me de avond daarvoor al in de schoenen. Toen ik mijn overnight oats stond klaar te maken bedacht ik me dat ik net zo goed mijn lunch alvast kon maken voor morgen. En dan kon ik ook de koffie alvast in het filter doen en het water erin, morgen ochtend hoef ik alleen nog maar op een knopje te drukken, hoera! En toen ik me toch al een overachiever voelde dacht ik, what the hell, ik doe het gewoon. Alle remmen los, ik leg kleren klaar voor morgen...

Nu ik zo in mijn bed dit blog lig te typen voel ik me zeer opgeruimd en content met de wetenschap dat ik me iets minder hoef te haasten morgen. Ik ben zo'n moeder aan het worden en ik vind het wel wat.

 

• Bonus aanbiedingen bij AH »
• Kinderkleding outlet bij Zalando »
• 44% korting op Name-It »
• 70% korting bij Westwing »