Werken, kind, huishouden, kind, sporten, kind...

De eerste maanden met Nino vielen mij erg mee. Ik had geen kraamtranen was niet extreem moe en Nino werd al gauw maar één keer per nacht wakker voor een voeding en sliep verder goed. Nino huilde alleen als er echt iets was en was meestal snel te troosten. Een kind om van te genieten dus. De eerste drie maanden ben ik dan ook erg rustig, positief en vrolijk door gekomen. 

Ik weet nog dat ik riep dat als al mijn kinderen zo zijn ik er best snel meer wil. De zwangerschap viel mee, de bevalling ging vlot en het herstel ook. En als klap op de vuurpijl ook nog zo een vrolijk, rustig, lief kindje.

Natuurlijk wist ik wel dat Nino nog kan veranderen, dat je niet weet hoe je tweede kind is en het sowieso met meerdere kinderen heel anders is. Dus ik ben niet direct begonnen voor een tweede. Eerst maar genieten van dit kleine wondertje.

Na 3 maanden moest ik weer gaan werken en hoeveel zin ik ook had om daar weer mee te beginnen, hoe vies het mij tegen viel toen ik daadwerkelijk was begonnen.

Van fulltime werken ben ik naar 3 dagen werken gegaan wat in mijn oren klonk als heerlijk weinig werken met 3 dagen werken en 4 dagen vrij. In realiteit heb ik die 4 dagen echt nodig om weer energie genoeg te krijgen om weer 3 dagen te gaan werken. Maar hoe komt dat toch? 

Nino slaapt nog steeds niet door, op zich wordt hij nog steeds maar één keer 's nachts wakker en ligt met een kwartiertje weer tevreden te slapen en geeft mijn man hem 's nachts voeding op de dagen dat ik moet werken dus dat valt wel mee. Al wordt je wel altijd wakker en is het niet elke dag even makkelijk om weer inslaap te vallen.

Verder zit je dag er natuurlijk nog niet op als je thuis komt van je werk. Dan heb je nog je kind, die je de hele dag niet gezien hebt en daar wil je graag wat aandacht aan besteden. Maar ook moeten er boodschappen gedaan worden, gekookt worden, Nino gevoed worden, in bad gestopt worden, in bed gestopt worden, etc.

Op mijn vrije dagen moet er ook veel in het huishouden gedaan worden en heb ik vaak ook de behoefte om nog af en toe sociaal te doen met vriendinnen, daarnaast wil ik ook nog ergens door de week 2 keer zien te sporten.

Zo voelen de weken erg druk en merk ik dat ik steeds vermoeider wordt. Nino is nog steeds een rustige jongen, die veel lacht en vrolijk is dus daar ligt het echt niet aan maar ik tel de dagen wel af tot het kerstvakantie is. Lekker twee weken bij komen, heerlijk!

Het zal verder ook wel aan het vieze weer liggen. Minder zonlicht zorgt er bij mij altijd voor dat ik minder energie heb. Het enige voordeel van de drukte, dat de dagen super snel gaan en de winter voor je het weet weer voorbij is. Het kan mij in ieder geval niet snel genoeg gaan.