Weer op goede voet met de oppas!

Ik nodigde haar uit voor een kopje thee na school. Eva en Emma konden lekker in de speeltuin spelen en zo kon ik haar toch nog even spreken over het ongemakkelijke voorval. 

Want ik ben heel blij met haar, de kinderen zijn dol op haar en ze kan erg vaak oppassen als we het vragen. Ook is de klik er. Jammer als het door zo'n incidentje (ze rommelde in mijn spullen toen ik eerder thuis kwam) voorbij is. 

Daarom maar even een kort gesprekje. Het begon ongemakkelijk, na een knuffel aan de meisjes gegeven te hebben vroeg ik haar te gaan zitten en pakte ik twee koppen thee. 

''Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, het is niet de bedoeling dat je in onze spulletjes snuffelt als je aan het oppassen bent. Maar ik neem het je niet kwalijk. Je bent er zelf ook van geschrokken zag ik...''

Uhm, ja. Sorry. Ik weet ook niet waarom ik het deed. Ik baal ervan. Sorry. 

''Weetje, zullen we het bij deze afsluiten? Ik ben heel blij met je als oppas en vertrouw je nog steeds, kan dat?''

Ja tuurlijk. Ik wil ook graag blijven oppassen.

''Zand erover? En wat dacht je van een ophoging van 0,50 cent per uur? Zo heb je sneller een nieuwe laptop bij elkaar gespaard en hoef je je niet te vervelen als de meiden op bed liggen...''

Zo, wat ben ik blij dat we dit gesprek gehad hebben. Want het bleef een beetje ongemakkelijk.