Weer naar huis en de eerste Vaderdag

Dinsdag 6 juni 2017

Vanochtend was gelijk de nacontrole afspraak gemaakt, 20 juni om 14.30 uur. Ik had vandaag geestelijk een zware dag. Voelde veel verdriet. Ik ging douchen en werd gebeld door het UWV. Die wist nog van niks dus het hele verhaal verteld. Hoewel mijn werkgever het wel had doorgegeven. Vreemd. Jeetje wat een verhaal zei ze. Haar conclusie was dan ook dat ik nog steeds in een echte achtbaan zat en werken er voorlopig echt nog niet inzit. Eind augustus neemt ze weer contact met mij op om te kijken hoe het dan gaat.

Jaco haalde mij in de ochtend op nadat ik gedoucht had. Daarna ging hij weer werken.

Om 17.30 uur had ik vorige week een afspraak gemaakt voor een tattoe met de naam Fayèn. Ik ging er ook gewoon naartoe. Voelde mij op zich prima en wou het graag laten zetten. Om 18.15 uur was ik weer thuis. Jaco was ook al thuis en had veel verdriet. We hadden het beiden zwaar vanavond. Al het gezeur waren we wel een beetje zat. Er zat geen eind aan. Hopen dat nu de komende tijd beter zal gaan. En ik ook echt aan mijn herstel zal kunnen werken en aan het verwerken van alles. De tijd zal het leren.

Vrijdag 9 juni 2017

Vanochtend weer wezen bloedprikken. Dat ging niet helemaal goed. Het voelde alsof hij door de ader prikte, kwam ook weinig bloed uit en het voelde behoorlijk pijnlijk aan. Maargoed het was gelukt met 1 prik.

Vanmiddag werd ik weer gebeld voor de uitslag. De uitslag van Nijmegen was nu niet binnen, dit kwam doordat Pinksteren ertussen had gezeten. De waardes van het UMC was nog steeds 500. Niet gezakt en niet gestegen dus.

Vrijdag 16 juni 2017

Vanochtend was het weer bloedprikdag. Ook moest ik even naar boven om nog extra bloedprik papieren te halen. Ik heb weer meegekregen voor 5 weken.

Vanmiddag werd ik weer gebeld. Goed nieuws, de uitslagen van Nijmegen waren nu eindelijk ook allemaal binnen en de HCG waarde was weer gedaald. Die van het UMC is nu 380. Die van Nijmegen is nu 34, die is dus eigenlijk van 9 juni. De waarde van Nijmegen moet zakken naar onder de 2. En dit 3 weken lang, dan is het allemaal weer goed en hoeft er niet meer geprikt te worden. Ik was onwijs opgelucht, gelukkig goed gezakt.

Zondag 18 juni 2017 Vaderdag

Vandaag is het Vaderdag. Vanochtend begonnen Shania en ik dan ook met het brengen van ontbijt op bed bij papa. Shania had mooie cadeautjes geknutseld. Ik had namens Fayèn nog een fotolijstje met tekst gemaakt. Jaco had het daar nogal moeilijk mee, het greep hem echt aan. En vanochtend liet hij zijn emoties dan ook gaan. Dit zijn toch moeilijke dagen. Ook al zou Fayèn nog in mijn buik horen te zitten nu, je mist toch wat. Het besef dat ze er nooit op Vaderdag zal zijn. Nooit een knutselwerkje van haar zult krijgen. De tekst in het lijstje was het volgende:

Papa

Geen kribbel krabbel tekening,

geen handafdruk in verf.

Geen macaroni kunstwerk,

of een bloemetje klein.

Toch zal ik aan je denken,

op deze vaderdag.

Speciaal voor jou

vanop mijn wolkje

een mooie zonnestraal.