Wat het moederschap mij geleerd heeft

Je leert jezelf kennen en je vormt bepaalde kwaliteiten. Ik ben een persoon die het niet eens is met het motto: "Je bent goed zoals je bent". Altijd al was ik iemand die liever kritisch naar zichzelf bleef kijken, om zo verbeterpunten te vinden. Je bent namelijk nooit oud genoeg om te blijven leren!

Het moederschap heeft me enorm verrijkt en gelukkiger gemaakt als persoon en bovendien heeft het moeder zijn me een aantal dingen geleerd:

Niet te snel oordelen over andere mensen. 
Ik ben iemand die in de loop van mijn pubertijd behoorlijk direct is geworden. Toch dacht ik altijd heel goed na over wat ik zei en probeerde ik kritiekpunten of mijn mening zo voorzichtig mogelijk te brengen. Het laatste wat ik wilde was iemand opzettelijk kwetsen met mijn opmerkingen.
Toch had ik redelijk snel mijn mening klaar en die draaide ook zelden bij. Ik ben nou eenmaal een eigenwijs persoon! Zo vond ik het bijvoorbeeld belachelijk en misschien zelfs slechts als ouders hun kind 5 dagen per week naar de kinderopvang of opa & oma brachten. Jij hebt toch voor je kind gekozen, dacht ik dan. Ik zei altijd: "Ik ga er later voor zorgen dat of ik, of mijn partner altijd thuis is als de kinderen thuis zijn." Nu ben ik er, mede door mijn eigen situatie, achter gekomen dat je soms als gezin, vader, moeder geen andere keus hebt. Bijvoorbeeld omdat je je kind alleen opvoed, omdat je beide fulltime moet werken omdat je anders niet rond komt, omdat je onregelmatige werktijden hebt en jij of je partner je kind niet altijd zelf kan opvangen, door geldzorgen of door andere vervelende omstandigheden. Ik ga er vanuit dat ouders die voor een kind kiezen, het liefste zoveel mogelijk tijd willen doorbrengen met hun kind.

Wat ik een ander verhaal vind, is dat je er als ouders voor kiest om beide fulltime te werken omdat je een groot uitgave patroon hebt. Omdat je bijvoorbeeld graag vaak uit eten gaat, in een groot huis wilt wonen met een inrichting a la Jan de Bouvrie, twee nieuwe auto's voor de deur wilt, drie keer per jaar op vakantie wilt en volgens de laatste mode wilt lopen. He, het is natuurlijk altijd iemand zijn eigen keus en als je je daar goed bij voelt moet je het vooral zo doen. Het zou echter nooit mijn keus zijn. Je kiest er, naar mijn idee, voor om een kindje te krijgen om er zoveel mogelijk van te genieten en hem of haar zoveel mogelijk liefde en tijd samen te geven.

Meer structuur in mijn dag brengen.
Als je een kindje krijgt, ontkom je er niet aan: je word gedwongen meer structuur in je dag te brengen. Zo maar hele dagen je eigen plan trekken en een dotje doen zit er niet meer in. Een baby moet op vaste tijden gevoed en verzorgd worden en daar zit je dus al snel aan vast. Als je kind wat ouder word en naar school gaat krijg je wel weer wat meer vrijheid.
Voordat mijn zoontje in mijn leven was, ging ik koken wanneer ik honger kreeg. Ik deed soms op het laatste moment boodschappen als ik bijna niets meer in huis had (een beetje honger of dorst is niet zo'n ramp) en kon op visite of naar de stad wanneer ik dat wilde. Nu eet ik op vaste tijden zodat het goed uitkomt met Maxim zijn schema, er is altijd voeding voor Maxim en mij in huis, ik ga op vaste tijden naar bed en ga zo maar door.

Controle los te laten
Als ik op een sollicitatiegesprek eigenschappen van mezelf moest benoemen, zat 'perfectionistisch' er altijd tussen. Als scholier zagen mijn verslagen er qua lay-out tip top in orde uit, mijn accessoires, make-up en schoenen pastte altijd bij mijn kleding, ik draaide een was als ik schone kleding nodig had en in mijn huis had alles een vast plekje.
Nu ik een kind heb gaat dat allemaal even niet meer op en heb ik geleerd dingen los te laten. Zo heb ik soms geen tijd om mijn outfit perfect bij elkaar te laten matchen, moet ik het accepteren dat Maxim zelden met schone kleren loopt omdat hij constant spuugt en heb ik geaccepteerd dat ik geen perfecte moeder ben & soms fouten maak. Met dat laatste is eigenlijk ook niks mis. Maxim moet ook zien en leren dat niet alles in het leven gaat zoals je het wilt of verwacht en dat niemand perfect is.