Wat een vriendin....

Wij hebben een redelijke vrienden groep van nu ongeveer 7 stelletjes. Wij zijn de eerste die zwanger raakte en dus een kleine kregen. Iedereen van onze vrienden stonden ervan te kijken want ze hadden toch allemaal wel gedacht dat het stelletje wat het langste bij elkaar was en inmiddels getrouwd was toch wel de eerste zouden zijn. Nu heeft dit stelletje de 2e en 3e kindjes van de groep gekregen. De kinderen schelen een jaar en drie dagen van elkaar. Zij, een doktersassistente, dacht dat ze na haar bevalling niet zo vruchtbaar was.... :-S!!

Maar goed. Ik ging vandaag gezellig op de thee bij een vriendinnetje die ik al te lang niet meer gezien had. Daar aangekomen vertelt zij dat haar zus met haar kinderen misschien ook zou komen. Je raadt het al: onze vrienden uit de vriendengroep. Nou ja, geen probleem, gezellig! Tja, dat dacht ik... Ik weet nog steeds niet wat me is overkomen maar ik heb nog nooit meegemaakt dat ik mijn dochter moet verdedigen!

Sam gaat naar het kinderdagverblijf gewoon omdat wij het belangrijk vinden om met andere kinderen te spelen, omdat de overgang van thuis zijn en naar school gaan dan minder groot is en wij vinden dat ze moet leren om samen te spelen, op haar beurt te wachten etc. Haar kinderen gaan alleen naar opa's en oma's toe. Ook geen probleem maar respecteer de keuze van de ander. Nou niet dus. Sam is nu in een fase dat alles van haar is. Zelfs als het niet zo is. Tja weer zo'n fase waar ze doorheen moet. Nou kreeg ik van mijn "vriendin (met de 2 kinderen)" te horen: dus naar een kinderdagverblijf is dus niet zo als je dacht.

Daar leren ze helemaal niet samen spelen. Dus ik uitleggen dat het een fase betrof en dat ze heel goed samen kan spelen. Ook kreeg ik vooral te horen hoe goed haar dochter wel niet was (zij is 3 maanden jonger dan Sam). Ik heb er maar niet te veel woorden aan vuil gemaakt, maar haar dochter kan nog geen 20 woorden zeggen en verstaan kun je er geen een. Sam praat al als brugman en maakt hele zinnen (zelfs van 8 woorden!!).

Ook was onze manier van verjaardag vieren niet goed. Ik dacht meteen als we het zelf wel goed vinden dan is het voor ons prima. Zij gaat de verjaardagen van haar twee kinderen samen vieren. Een wordt dus twee en de andere een. Nou dat is leuk!! Zou zouden wij dat nooit aanpakken, maar goed.

Ik ben 2 uur bij mijn vriendin geweest en door haar zus ook een zogenaamde "vriendin' waren dit 2 hele lange uren. Echt jammer. De volgende keer spreken we wel bij mij af dan weet ik zeker dat haar zus niet komt met haar 2 kinderen die alles beter kunnen.

Sommige mensen hebben echt niet door dat ieder kind alles op zijn of haar eigen tempo doet. En het ene kind is sneller dan het andere, maar moet je daar nu echt over opscheppen?? En als het dan ook nog eens gegrond was, maar dat is het echt niet. Ach ja... Weer het bekende bord voor de kop!?!?