Wat een dag...om nooit te vergeten en dan niet positief

Pfffffff ZUCHT

19 april is al voor het 17e jaar geen fijne dag voor mij. Ik hoop dan ook altijd dat deze dag zo snel mogelijk voorbij vliegt en plan die altijd goed vol. Het is vandaag namelijk 17 haar geleden dat mijn moeder overleden is.

Vanochtend had ik met mijn dochter een afspraak bij de KNO arts betreft haar oren. Ze hoort al tijden erg slecht en ik wilde een hoortest. Dus ik lees vanochtend nog even de brief door om alles te pakken. Verzekeringspas check, id kaart... ID KAART?? HELUP waar is die gebeleven. Oh nee, Opa heeft die nog (nodig gehad tijdens een bezoekje aan België). En laat die nou net 45 minuten hier vandaan wonen.... Oh wacht. Snel bellen, dan kan hij het meenemen naar zijn werk kan ik het daar ophalen. Gelukkig net op tijd. Zoon-lief even naar Oma gebracht, is niet handig om die mee te nemen.  Vervolgens snel id ophalen en door naar het ziekenhuis. Daar snel een ziekenhuispas aanmaken en snel naar de wachtruimte. Pff net op tijd. Maar tja, je hoeft ook niet echt op tijd te zijn. Het loopt toch altijd uit en nu ook dus. Na ruim 30 minuten wachten waren we aan de beurt. Alleen een controle.... een nieuwe afspraak moet ingepland worden voor een hoortest en daarvoor kan ik over 2 weken bellen, want ze gaan verhuizen.... grrr.

Daarna dochter-lief naar school gebracht en zoon-lief weer opgehaald bij Oma. Die bleek inmiddels koorts te hebben en niet helemaal lekker te zijn. Ai. Moet echt boodschappen doen.. dan maar even snel door de winkel racen. Thuis aangekomen met mijn zieke ventje zie ik een aantal van mijn buren buiten staan (twee beneden en twee op het balkon), allemaal serieus kijkend. Ik vraag me meteen af wat er aan de hand is. Ik stap uit, pak de koelkast boodschappen (de rest pak ik als zoon-lief direct op bed ligt) en mijn koortsige ventje. Bij de voordeur aangekomen wordt ik door de buren aangesproken. Heb jij al van J. gehoord?! Ik kon al aan de gezichten zien dat het niet iets goed was. Wat ik wist is dat hij op vakantie is. Heerlijk 4 weken er tussen uit. Hij heeft gisterochtend een ongeluk gehad met een scooter en is overleden aan zijn verwondingen. WAT?? HOE?? HU UH?? Ik krijg een koude rilling van boven tot beneden door mijn lijf. Nog steeds vat ik het nog niet helemaal. Die buurman die in de zomer ook altijd lekker kwam kletsen buiten als de kinderen aan het spelen waren, nooit te flauw was voor een geintje, mee deed met het watergevecht van de kinderen was er niet meer. Hij was nog erg jong, rond de 30 jaar. Hij woonde alleen en zocht misschien daarom wel contact met ons buren. Een dag voordat hij op vakantie ging stond hij nog aan de deur. Ze hadden die dag nieuwe gasleidingen getrokken en bij hem bleek een lek te zitten. Kwam mijn vriend vragen om advies. We hebben hem nog een hele fijne vakantie gewenst en nu komt hij nooit meer terug. Vreemd, raar.

Ik zit thuis met zoon-lief in bed nog te malen. Het besef is er nog steeds niet als de telefoon gaat. School belt op, want dochterlief voelt zich niet lekker (was het weekend al ziek maar wilde perse gisteren en vandaag naar school). Dus zieke zoon-lief uit bed gehaald om zieke dochter-lief op te halen. Eenmaal thuis wilde zoon-lief alleen bij Mama schoot zitten. Dochter-lief is lief rustig op de bank gaan zitten. Filmpje aan en rusten maar.

Ik ben kapot van deze dag. Deze dag die sowieso al veel emoties geeft zonder dat dit er nog eens allemaal bij komt. Hij kan niet snel genoeg voorbij gaan!

 

• Bonus aanbiedingen bij AH »
• Kinderkleding outlet bij Zalando »
• 44% korting op Name-It »
• 70% korting bij Westwing »