Wat een bijzonder lichaamsdeel is je buik toch

Waarin ik schreef over hoezeer ik mijn mooie, ronde, dikke buik zou gaan missen. Dit was inderdaad zo. Na de zwangerschap bleef ik over met een buik die gelukkig geen striae gekregen had, geen uitgezakte huid had maar die wel bol bleef staan. Mijn buikspieren waren al snel weer terug gegroeid naar waar ze moesten zitten en volgens de post partum fitness instructrice mocht ik weer gewoon buikspier oefeningen doen.

Ondanks dat ik dit dus wel nodig had merkte ik dat ik weinig motivatie hiervoor had en dit dus niet deed. Zo bleef mijn buik bol. Vooral na het eten zwol hij enorm op. Ik leek dan wel zwanger. Nu had ik dus niet alleen mijn dijen (die altijd al wel een behoorlijk formaat hadden) te verhullen maar ook mijn buik. Het probleem is als je beide verhuld je wel erg zakkerig eruit gaat zien. Ik voelde mij dan ook niet zo mooi en kwam het jaar na de bevalling ook nog eens best wel aan. Alles wat ik eraf heb kunnen houden tijdens de zwangerschap kwam er daarna wel aan. Een jaar later woog ik evenveel als toen ik hoog zwanger was en nu mocht ik die bolle buik dus niet trots tonen maar deed ik mijn best hem te verhullen.

Dit deed mij geen goed en ik ben begonnen te sporten. Gelukkig hielp dit direct en vielen de kilo’s er heel snel weer af. Daarbij slonk mijn buik ook steeds meer. Pfoeh wat was ik hier blij mee. Nu weeg ik minder dan ik deed voor de zwangerschap en is mijn buik weer hetzelfde als vroeger. Wow, ik mag echt van geluk spreken dat dit zo heeft uitgepakt.

Nu hoop ik stiekem dat deze normale buik toch binnenkort weer bol mag worden. Een bolle buik waar ik weer met trots mee mag rond lopen. En natuurlijk hoop ik dat hij daarna weer terug trekt net als deze keer, maar nu weet ik wel dat ik daarvoor zal moeten werken, dit gebeurt niet vanzelf. Wat een bijzonder stuk lichaamsdeel is je buik eigenlijk. Dat er een kind in kan, dat hij zo veel kan verdragen en toch zo veerkrachtig is.