Waarom ik niet luisterde naar adviezen van andere

26 jaar was ik, toen ik na meer dan 24 uur gebroken vliezen en na een inleiding beviel van een prachtige dochter. Ik wilde absoluut geen pijn medicatie maar op het laatste moment schreeuwde ik toch dat ik een ruggenprik wilde.. spijt? Nee absoluut niet! Maar dat zal ik in een andere post delen. 

In mijn omgeving hadden de meeste al gauw (goedbedoelde) adviezen omtrent borstvoeding,flesvoeding en hoe ik met mijn dochter moest omgaan. 

Ik kan je zeggen dat het best heftig is wanneer je net bevallen bent en een baby in je leven hebt die je eigenlijk niet zo goed kent. Maar aan de andere kant ook weer wel. Want ik heb haar toch echt 9 maanden in mijn buik gehad. Zo weigerde ik mijn dochtertje de eerste 6 maanden water te geven en weigerde ik anti kramp medicatie te geven. 

Waarom? Omdat mijn baby geen krampen had, oké jawel af en toe maar niet zo heftig dat ik aan de medicijnen moest. En water? Dag vult het maagje van de baby waardoor ze minder gaan drinken. Ja, dit heb ik helemaal uitgezocht! En een trots momentje! Ik heb mijn dochtertje de eerste 6 maanden volledig borstvoeding gegeven. Wel af en toe rijstebloem pap, dit laatste raad ik niemand aan! Mijn lieve baby kreeg er harde ontlasting van en bijna obstipatie! 

Wat ik wil zeggen is, dat moeder zijn niet makkelijk is. Zeker als nieuwe moeder, krijg je vaak ongevraagde adviezen waar je soms niks aan hebt. En soms maken ze je juist onzeker ermee! 

Tip van mij: Geloof in je zelf! JIJ hebt 9 maanden een baby in je buik gehad en ook op de wereld gezet. En JIJ kent je baby het beste van allemaal! En elk kind is anders, dus denk zelf ook goed na of je iemands advies wil aannemen. 

Ben ik nu een slechte moeder? Misschien voor de ene wel omdat ik het op mijn manier doe en niet naar iedereens adviezen luistert. Gelukkig is mijn kind blij met mij, en groeit, en ontwikkeld ze zich heel goed 😊