MIJN GOEDE VOORNEMENS VOOR 2016, ZIJN;

Eigenlijk heel simpel maar oh zo moeilijk voor mij;

Loslaten en accepteren, dit zijn echt de key begrippen voor het komende jaar; of wat?

mijn hele verdere leven. 

Ik maak het mezelf nooit makkelijk, als het moeilijk kan doe ik het moeilijk, en dan het liefst nog moeilijker, allermoeilijkst. Dat dus! Niet dat ik dat graag wil, niet dat ik daar echt voldoening uithaal maar het lijkt net of of ik niet anders kan. 

Het lijkt nooit goed in mijn ogen, want mijn ogen zien alles, mijn hersens onthouden alles (oke dankzij de zwangerschapshormonen ben ik wat minder scherp met details als voorheen, YAJ) en juist dat maakt het dat het voor mij net iets moeilijker is, want goed is nooit goed, het moet altijd beter net zolang totdat het voor mij echt goed voelt en wanneer dat precies is? Dat weet ik pas als ik ergens klaar mee ben, dat kan na een uur zijn, dat kan een dag zijn, soms neemt het enkele dagen in beslag en sommige dingen voelen nooit goed en "af" en blijven zo jaren lang maar hangen en ik probeer het naar de achtergrond te schuiven in mijn hoofd, met mijn ogen. 

Echt lukken doet het dus niet en handig is het dus ook niet. Hierdoor doe ik over alles lang, heel lang en mijn takenpakket probeer ik daarom zo klein mogelijk te houden, omdat ik anders echt 48 uur in 1 dag nodig heb. 

Ik las laatst een blog (sorry, ik weet even niet meer van wie, ik ga het zo opzoeken) over een moeder die alle ballen in de lucht probeert te houden, en af en toe eentje laat vallen. Zo voel ik me ook vaak, en eigenlijk schiet je daar niets mee op.

De bal is toch al gevallen en krampachtig proberen omhoog te houden daar word je alleen gestrest van, en trust me, baby voelt dat echt wel aan. 

Dus ik ga proberen minder ballen te visualiseren, minder te moeten en met minder tevreden te zijn, dat als een "bal" bijna valt, dit te zien, te accepteren en lekker met mijn baby knuffelen en spelen en zingen en dansen want 

in the end, dat is toch echt het aller aller belangrijkste! 

Wat zijn jullie voornemens en hoe gaan jullie om met de druk van jezelf,omgeving,maatschappij,en wellicht het perfecte beeld van mede mama's in social media?