12 jaar geleden
Voorbij het verlof
Het is nu een maand geleden dat mijn zwangerschapsverlof is afgelopen en ik weer ben gaan werken. Als zelfstandige heb ik in totaal 3 maanden verlof genomen. Een maand voor de bevalling en twee daarna. Mijn dochtertje was met 38 weken bevallen, zoals ik hoopte en bestelde, zodat ik iets langer tijd met haar kon doorbrengen voordat ik weer aan het werk ging.
Ik wist niet hoe ik mij als moeder zou voelen en hoe het zou zijn om mijn dochtertje bij de opvang achter te laten. De eerste dagen miste ik haar behoorlijk. Ik maakte elke dag een foto met mijn mobiel en keek er gedurende de dag ernaar. Ik heb gekozen voor een gastouder omdat het voor mij goed voelde. Door alle negatieve verhalen over kinderopvangen dacht ik dat een gastouder voor mij een betere optie zou zijn. Ik heb besloten om alleen op mijn gevoel af te gaan. Gelukkig heb ik er geen spijt van.
Na mijn bevalling heb ik besloten om vier dagen in de week te werken. Dat bevalt heel goed. Heerlijk om midden in de week even te rusten en de hele dag met mijn dochtertje samen te zijn. Ik moet bekennen dat ik vrouwen benijd die een paar jaar thuis blijven om hun kinderen op te voeden. Ook vrouwen die maar drie dagen in de week werken en de rest van de week alleen moeder zijn. Ik had nooit gedacht dat ik ze zou benijden. Ik ben ambitieus en hou van werken. Ik volg steeds weer nieuwe cursussen en opleidingen om mezelf te ontwikkelen. Maar nu lijkt alles minder belangrijk. Als ik met mijn dochtertje ben en mezelf afvraag of dat mooie wezentje echt uit mij is gekomen dan is dat het enige dat belangrijk is en wil ik het liefste alles laten vallen om me alleen met haar bezig te houden. Het lijkt erg klassiek en niet geëmancipeerd maar het lijkt me toch ideaal om nog een kostwinner te hebben zodat ik mij helemaal aan het opvoeden zou kunnen wijden. Helaas is dat niet zo. Ik moet een goed inkomen blijven behouden om de kinderopvang te kunnen betalen. Ik wil groter wonen zodat ik s’ nachts niet naar de woonkamer hoef te verhuizen omdat mijn dochtertje midden in de nacht wakker wordt. Ik wil een huisje met een tuintje zodat ze buiten kan spelen, terwijl Ik altijd heb geroepen dat ik liever in een luxe appartement zou willen wonen dan een benedenhuis met een tuin, omdat ik veel te lui ben iets in de tuin te doen. Ik had altijd behoefte aan avontuur en nieuwe ontdekkingen. Die behoeftes zijn verdwenen. Nu ben ik op het gelukkigst met eenvoudige dingen. Zondag heb ik met een vriendin en onze kleintjes lekker in de kinderwagen, een lange wandeling naar het strand gemaakt om vervolgens op het strand te ontspannen. Ik besefte dat ik me onbezorgd, gelukkig en de rust zelf voelde. Daar streef ik nu naar. Om mij elke dag zo onbezorgd en gelukkig te voelen.