8 jaar geleden
Verlamd door perfectionisme
Tot voor kort wist ik niet eens dat ik het was, perfectionistisch. Maar het is een belemmering waar ik dagelijks tegenaan loopt.
Perfectionisme is opzich niets mis mee, maar als je zulke hoge eisen stelt dat er niets meer uit je handen komt wordt het een belemmering.
Natuurlijk heb ik hier al mijn hele leven last van, maar tijdens de zwangerschap kwam het echt naar voren. Ik was als de dood dat er iets met mijn baby zou gebeuren in mijn buik. Ik vond de verantwoordelijkheid loodzwaar. Waar andere vrouwen het heerlijk vinden om de enige te zijn die de baby voelen voelde ik het als een last. Wat als er iets was met de baby? Ik was de enige die kon voelen of er iets mis was. Wat als ik niet optijd zou zijn? Dit was mijn verantwoordelijkheid. Ik kon de laatste weken niet meer slapen van deze gedachten.
Toen Elfa eenmaal geboren was vond ik het een opluchting. Eindelijk was ik niet meer de enige die de verantwoording droeg. Vaak hoor je dat kersverse moeders hun baby niet uit handen willen geven. Ik vond het heel fijn om anderen voor haar te laten zorgen. Dit waren de eerste tekenen van mijn postpartum depressie.
In het begin had ik nog steeds dat gevoel, wat als er iets mis is en ik zie het over het hoofd? Elke keer als ze sliep hing ik boven haar wiegje waardoor ik tijdens haar slaap ook nergens anders aan toe kwam. Het huishouden bleef liggen en ik at zelfs niet of laat omdat ik mijn baby niet alleen kon laten. Gelukkig kwam er hulp om me te ondersteunen in de huishouding, met eten en boodschappen. Mijn enige verantwoordelijkheid was de baby. In het begin vond ik dat zelfs best veel, maar het ging beter. Zeker toen ik ook psychische hulp kreeg. Ik begon aan het moederschap te wennen en ze werd minder hulpeloos. Hierdoor kreeg ik vertrouwen in mijn kunde in het moederschap.
Na anderhalf jaar twijfel ik er echt niet aan of ik het wel goed doe als moeder. Ik weet namelijk dat ik het goed doe en ik een goede moeder ben. Het is op persoonlijk vlak dat ik mezelf tegen houd.
Het kan zo simpel zijn als een felicitatie. Als een vriendin jarig is, wil ik origineel uit de hoek komen. Geen loos Facebook berichtje met gefeliciteerd. Maar doordat ik de hele dag denk, hoe kan ik een zo leuk mogelijk bericht sturen wordt de drempel hoger en uiteindelijk komt het er niet eens van. En zo gaat het met alles in mijn leven.
Werk zoeken is van grotere orde. Ik ben al jaren op zoek naar ander werk. Ik werk zwaar onder mijn niveau maar heb niet het zelfvertrouwen om te solliciteren op een hogere functie. Ik heb verdomme hbo gedaan, deze studie heb ik wel afgebroken. Maar ik had in 1 jaar mijn propedeuse. Een teken aan de wand dat ik het niveau makkelijk aan kan. Maar als ik dan een mbo plus functie zie, komt er weer die twijfel. Kan ik dat wel? Met als resultaat dat ik maar niet reageer.
Ik moet aan de slag met mezelf, want ik houd mezelf ontzettend tegen. Ik sta stil en ik ben zelf verantwoordelijk. De vraag is nu alleen, welke vorm van hulp kies ik? Ga ik weer naar de psycholoog, een faalangst training of zijn er andere vormen van therapie die beter bij me passen?
Ik wil vooruit dus die knoop gaat doorgehakt worden. Ik ben niet perfect, tijd om dat te accepteren.
MummySuze
Ik Herken Het Helemaal. Na een HBO opleiding, een universitaire opleiding, een Internationale opleiding, talenstudies i/h verre buitenland, een Master Degree plus Arabisch, een opleiding journalistiek... Na het organiseren van filmfestivals in Hollywood. Na het wonen en werken in verschillende landen. Na het schrijven van twee boeken en verhalen die je op tientallen handen kunt tellen, denk ik "oh? Dat kan ik toch niet?? Slik..." Moederschap idem dito... Rottig hé!
Kirstenimolnen
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik ben inmiddels met een traject gestart waarbij ik hoop meer duidelijkheid over de oorzaak te krijgen. Ik heb het gevoel dat ik op de goede weg zit. Ik ga eens Google raadplegen. Extra advies en inzicht kan ik sowieso gebruiken.
Anoniem
Beste Kirsten, Mooi artikel en o zo herkenbaar! Het is inmiddels mijn (jarenlange) ervaring dat perfectionisme echt niet zomaar even op te lossen is door te besluiten - dat je het jezelf niet zo moeilijk moet maken - dat je wat liever voor jezelf moet zijn - dat je meer tijd voor ontspanning moet nemen, etc. etc. Dat weet elke perfectionist zelf echt wel. Net zoals elke perfectionist echt wel weet dat zijn of haar gedrag op termijn serieus schadelijk kan zijn (iedereen is het er tegenwoordig wel over eens hoeveel schade stress kan aanrichten. en een perfectionist staat vrijwel continu onder te hoge stress). En toch: HOE stop je ermee? Er zijn boeken vol geschreven over dit onderwerp, maar lang niet allemaal kunnen ze je echt verder helpen. De meeste raken namelijk de kern niet en stoppen bij wat ik maar even noem 'cognitieve', rationele trucs of tips. Perfectionisme is echter een dieperliggend probleem. Het heeft zijn oorzaak in het je 'niet goed genoeg voelen' en dat gevoel komt ergens vandaan. Ergens in je leven, vaak in je vroegste jeugd al, is er iets gebeurd, gezegd of niet gezegd waardoor jij opeens begon te twijfelen aan jezelf of bijvoorbeeld afwijzing of angst hebt ervaren. Alleen - probleempje - de meeste mensen herinneren zich helemaal niet meer wat het was of wanneer. Maar de emotie zit wel in je systeem vanaf dat moment. En zolang dat gevoel daar zit, een diep gevoel van minderwaardigheid waardoor je in het dagelijks leven continu gaat compenseren (dat is dus het perfectionisme), zul je er niet vanaf kunnen komen. Want je onbewuste stuurt jouw gedrag feitelijk aan, ook al wil je het bewust anders. Met wilskracht ga je het gewoon niet redden. Nou, ik zou hier nog heel veel meer over kunnen schrijven. Want gelukkig kun je er wel vanaf komen. Mocht je meer willen weten, bijvoorbeeld hoe, dan vind je allerlei artikelen en ook een gratis E-book over perfectionisme op mijn website. In het voorjaar van 2016 komt mijn eerste 'echte' boek over dit onderwerp op de markt. Dus ik hoop met mijn bijdrage hier en alle gratis info op mijn website in ieder geval meer kennis over dit grote probleem te verspreiden. Google maar even op mijn naam, dan vind je mijn website zeker!
Anoniem
Hallo, Ik vind het knap dat je al een aantal dingen los hebt kunnen laten! Ik ben ook vrij perfectionistisch, alleen dan met bepaalde dingen(school en schoonmaken oa.) Ik weet hoe moeilijk dat kan zijn! Maar jij komt er wel! Ik studeer psychologie, en ik denk dat cognitieve gedrags therapie of coaching is wat jij zoekt! (Om je even een klein steuntje in de rug te geven) Heel veel succes!