Snap
  • Mama

Verkeerde of juiste beslissing

Niet wedden op een paard, zus je wordt bedankt, wat ga ik met die opmerking doen?

Nadat die opmerking in mijn hoofd bleef hangen en ik maar moeilijk contact met D kon krijgen, het spelletje aantrekken en afstoten, daar was hij erg goed in, nam ik een besluit dat mijn hele leven op zijn kop ging zetten.
Ik nam me voor om die leuke, lieve attente M op een laag pitje te zetten, want hij was toch echt wel te jong en knoopte met A een app contact wisseling aan.
Nou dat heb ik geweten, uren werd er ge-appt, vooral van zijn kant uit, soms vond ik het wel gezellig, maar af en toe was het erg vervelend want als ik niet snel genoeg reageerde dan werd hij zenuwachtig en erg onzeker.

Na een weekje fanatiek app-en werd er gebeld door A en hebben we heerlijk zitten kletsen, ik vroeg of hij fb had, die had hij niet, jammer, want zo kon ik niet even spieken in zijn leven, op de vraag of ik wat foto's kon krijgen bleef hij ook vaag, maar uiteindelijk kreeg ik een foto van zijn kinderen en een vakantiehuisje in Oostenrijk, waar hij heel vaag opstond.

A had er veel zin in om af te spreken, na mijn ervaring met D wilde ik het safe hebben en  hebben we afgesproken op het station en zouden we de stad verkennen.
De date stond gepland en eigenlijk voelde ik me er niet lekker bij, hoe en wat kan ik niet uitleggen, maar het was een gevoel.

D had intussen behoefte om me te zien ,maar doordat mijn agenda aardig vol bleek duurde het even voordat we een datum hadden geprikt.
Ook M stuurde af en toe nog een berichtje en ik vond het toch wel gezellig als hij wat liet horen, zo lief elke keer weer en stiekem kreeg ik kriebels in mijn buik als ik zijn naam in het schermpje zag staan.

Met de opmerking van mijn zus in het achter hoofd, had ik nu dus 2 data gepland staan en een lieve jongen die ik eigenlijk niet kwijt wilde.
Grrr wat moest ik toch doen, A die me eigenlijk veel te opdringerig was en D die ongrijpbaar was en dan M........

Tot overmaat van ramp belde mijn hypotheek man op dat het toch niet allemaal zo makkelijk ging als hij had gehoopt, of ik even contact wilde leggen met meneer, want mijn naam moet toch echt wat sneller van een aantal documenten af willen we nog op tijd zijn.
Dit is echt om gek van te worden, mijn hele leven is een zooitje, ik probeer aan alle kanten er het beste van te maken, maar een man zoeken valt niet mee, of ben ik te wanhopig, gaat het huis nog lukken, want ik wil zo graag weg uit het huis van meneer en ik ben geloof ik verliefd aan het worden op iemand die 15 jaar jonger is.

Waar gaat dit heen, komt het echt allemaal wel goed??????