Verdriet achter misbruik deel 5

Toen James zo in paniek was had ik hem beetgepakt en ik wou hem niet meer loslaten. Ik kan moeilijk opschrijven hoe mijn gevoelens toen waren. Het lijkt alsof ik in een roes zit. Verdoofd, verslagen intens veel pijn. Hoe was dit mogelijk? Gebeurt dit echt? Ik moet kalm blijven, niet teveel  aan hem laten merken anders raakt hij nog meer overstuur. Ik ging met je naar de huisarts die heeft gekeken aan de buitenkant en zag dat het nog beschadigd was. Hij nam ons serieus en ik werd direct doorgestuurd naar de kinderarts. Vader van James ging met mij mee. Wat een nare man was de kinderarts. Ik vertel hem mijn verhaal en voordat hij had gekeken begint hij zijn standaard verhaal over kinderen die veel fantasie hebben. Kinderen kunnen dingen op het nieuws zien, of kinderen kunnen misschien per ongeluk een 18+ filmpje gezien hebben. Aan de foto's had hij niks want er was geen kleurtabel naast gelegd. Dus dat is geen bewijs. Hij keek vluchtig aan de buitenkant en zei dat hij zag dat het wel beschadigd was. Maar dat kon James ook zelf gedaan hebben, dmv open krabben of zelf iets erin te stoppen. Al met al moesten wij ons niet zo druk maken en hij rond zijn verslagje af.  Wij lopen naar buiten. Ik weet dat het een bizar verhaal is, ik kan het zelf nauwelijks bevatten/geloven. Maar mijn gevoel zegt dat het echt niet klopt en niet zomaar een fantasie van een kind is. Ik bel mijn zus en vertel haar wat er gezegd was door de kinderarts. Oh zegt ze heb je die kl*****k gehad dat is een vervangende arts die ze niet in dienst willen nemen. Mijn ex W. en ik overleggen en we besluiten om naar de politie te gaan.

Die avond hadden we een afspraak met de zedenpolitie. Ze kwamen van een andere gemeente en we moesten een tijdje wachten. James lag inmiddels thuis in zijn  bed met oppas. Ik word apart genomen en verhoord. Ik vertel exact wat hij mij gezegd heeft op zijn manier. Ik vertel wat de kinderarts had verteld die dag en laat de foto's zien. Ik ben klaar met mijn verhaal en word gelijk verwittigd dat ze hem niet kunnen ondervragen omdat hij nog geen 4 jaar is. De wet beredeneerd dat er onderzoek is gedaan en kinderen onder de 4 jaar zijn niet capabel genoeg om waarheid/ fantasie en tijdsbestekken te onderscheiden. Ik moet het afwachten en hun gaan overleggen met de officier van justitie. Eenmaal thuis loop ik naar boven ik zie dat James ligt te slapen ik streel zijn gezicht en geef hem voorzichtig een kusje. Ik loop naar beneden en stort in. Mijn man is er hij houd mij vast, hij zegt niets en alle ontlading kwam eruit. Ik bleef maar huilen, Ik herinner dat ik mijn vuisten strak tegen mijn borst hield om de pijn weg te drukken. Maar het lukte me niet. Ik voelde steken in mijn lichaam het was overweldigd dat moment, maar mijn hart was letterlijk verscheurd.  Ik begin te slaan op mijn borst om die verdomde pijn weg te krijgen, ik begin te slaan tegen mijn man maar hij zei niets en bleef mij vasthouden.  Ik weet niet hoe lang wij zo op de grond hebben gezeten. Uiteindelijk van uitputting zijn wij naar boven gegaan.