Verder met wie ben ik..

Mijn vorige post eindigde met 28 oktober, de positieve test... 

Voor dat dat zover was, had ik vanwegen werk best wat stress..  Word mijn contract verlengd, ga ik weer terug waar ik eerst werkte (half uur van huis) of blijf ik uur onderweg naar waar ik toen zat..  

Stress werkt bij mij op drie zaken, mijn cyclus, mijn darmen en maag... Op donderdag avond (26 oktober) was ik thuis gekomen, niet lekker in me vel, pijn aan mijn buik etc. Ik wijte het aan mijn geprikkeld verterringsstelsel en lag op de bank tegen mijn vriend aan... Mopperend over mijn lijf, tot mijn wederhelft het grandiose idee kreeg...  "Je bent zwanger!"... Ik wimpelde het weg met...  "Nee jo, heb gewoon stress van alles.. " want ja hij had op gemerkt dat ik mijn maandelijkse sessie rode kruis niet had gehad, toe gestemd zouden we toch een test gaan doen in het weekend... 

Bij mijn werk had ik 1 collega in vertrouwen genomen over onze plannen, en toen ik er vrijdag was verteld..  Hij was meteen enthousiast en stelde meteen voor dat ik heb test van daar kon pakken...  Nerveus deed ik doosje in mijn tas..  Ding brande een gat van nieuwschierigheid door het nepleer...  Van 20 appjes naar mijn vriend, zondag testen..  Nee vanavond testen, werd het zaterdag testen... 

Die ochtend was ik om 7 uur al wakker, draaiend in bed (moest naar de wc)  bleef ik het uitstellen..  Wilde ik het wel weten?  Wat als het zo is, wat als het NIET zo was...  Ik maakte mijn vriend wakker met de woorden...  "Ik moet naar de wc.. " mommepelend reageerde hij van "dan ga je toch"..

Van uit bed naar de woonkamer, shit straks hebben we een antwoord...  Op de wc was het dan zover..  Waar ik verwacht had dat het wel even kon duren, legde ik test aan de kant, nog voor die op rand van de wasbak lag was daar de uitslag...  Een dikke dikke roze streep...  

BINGO!!! 

Er ging van alles door mijn lijf en liep deels in shock naar de slaapkamer terug...  Vriendlief inmiddels wakker wachtend op antwoord... "We zijn zwanger!!" 

De enige die we het vertelde waren mijn ouders,  dol enthousiast waren zij..  Van ongeloof naar trots... 

De volgende post gaat over de eerste afspraak verloskundige en over hoe ik alles ervaren heb...