verbrand in de winter?!

Zoals ik al een keer eerder heb verteld ben ik een aantal weken geleden begonnen met lichttherapie. De uv straling schijnt een helende werking te hebben op de huidklachten die je krijgt als je last hebt van psoriasis. Dus ja baat het niet schaad het niet dacht ik zo. Op zich gaat het heel goed met de therapie. Ik had er nog geen rare klachten als extreme roodheid, brandend gevoel of erge jeuk bij gekregen. Het lijkt er zelfs op dat sommige plekken al aan het weg trekken zijn! Maar afgelopen donderdag ben ik bang dat de straling toch even iets te hoog is gezet. Ik voelde me heel warm en toen ik in de spiegel keek zag ik ineens waardoor dat kwam. Ik was een beetje rood uitgeslagen! Ik was dus lichtelijk verbrand door de therapie! Een hele vreemde gewaarwording, vooral omdat het nu toch echt al winter is.

Op zich had ik er weinig last van. Ik voelde het zeker wel, maar veel pijn had ik gelukkig niet. Behalve op de momenten dat ons lieve zoontje besloot om mij als drumstel te gaan gebruiken. Hij heeft sindskort ontdekt dat het een leuk geluid geeft als je ergens tegen aan slaat. Hij slaat nu tegen van alles en met van alles. Maar dus ook op mij. Ik probeer hem wel al duidelijk te maken dat hij niet in het gezicht moet slaan, maar op ons lichaam sta ik het nog wel toe. Het is ookniet boos slaan, maar speels, dus vind ik dat hij zich nog wel even uit mag leven op ons. Maar dit doet dus wel echt pijn! Misschien toch straks maar een drumstel gaan kopen voor zijn eerste verjaardag?

Maar goed, na een paar dagen begon de roodheid gelukkig wat weg te trekken. Ik heb er nu zelfs een mooi kleurtje aan over gehouden! Ik ben niet echt een zon type, dus zelfs in de zomer was ik vaak nog bleek. Ik ben ook wel vaker voor de grap vampier of spook genoemd. En kijk nu eens! Midden in de winter en ik heb een gezond kleurtje! Volgens mij is mijn vriend zelfs al een beetje jaloers, want die begon er al over of het niet een idee was om een zonnebank aan te gaan schaffen voor mijn psoriasis. In ieder geval kan je mij nu zeker geen vampier of spook meer noemen!

Ik ben nog niet eens op de helft van de therapie, maar tot nog toe ben ik dus zeker wel tevreden. De plekken lijken minder te worden, waardoor ik me al weer steeds zekerder van mijzelf begin te voelen. In mijn geaicht is het momenteel trouwens helemaal weg! Daar ben ik echt super super blij mee! Ik moet het nog wel insmeren, maar als ik nu naar de winkels ga ziet tenminste niet iedereen gelijk dat ik een soort ziekte heb. Ik voel me er nu al wat 'mooier' door en heb zelfs al zin om weer op de foto te gaan. Het kleurtje dat ik nu heb vind ik dus ook zeker niet erg, maar ga toch wel even aangeven dat de straling de volgende keer misschien toch weer ietsje lager moet. Voor nu ben ik dus wel vooral blijmet de therapie. Het lijkt de goede kant op te gaan met de plekjes en ik voel me goed!