7 jaar geleden
Vechten tegen mijn demonen uit het verleden
Hoe het nu gaat na een aantal psycholoog bezoeken en hoe het verder gaat lopen.
ruim 2 jaar geleden beviel ik van mijn zoontje, dat na een slechte zwangerschap vol haat en pijn ook nog eens fout ging aan alle kanten. (Zie vorige blogs)
Het eerste jaar met mijn 2 kinderen viel me zwaarder en zwaarder omdat hij naast een huilbaby ook een nachtbraker was tot vlak voor zijn 2de verjaardag, en mijn gedachten gingen de verkeerde kant op.
Mijn verleden is zwaar beladen in de zin van mishandeling, pesten, scheiding ouders en alcoholisme van ouders. En met dit alles erbij kwamen de gedachten over van de brug de maas in springen steeds vaker en vaker terug, soms wel 5x per week en ik heb er ook 2x echt gestaan. Beide keren vroegen Voorbijgangers precies de juiste vragen waardoor ik snel weer terug op aarde kwam, 1x zelfs thuisgebracht door de politie.
En de verschijning maar hoog houden dat er niks aan de hand was, de glimlach hield de vragen weg. En de mensen om mij heen zagen dat niet.
Tot ik met de zoveelste angstaanval naar de huisarts ging en doorverwezen werd naar de psygoloog, die nu na zoveel sessies mij heeft doorverwezen naar een meer specialistische psycholoog.
De gedachten van de brug zijn nu al maanden niet meer terug gekomen, en ik begin weer te leven.
Nu maar hopen dat het zo goed blijft gaan en ik mijn leven weer onder controle krijg, gelukkig staan mijn kinderen voorop en komen hun niets tekort. Als dat zo was dan was ik weer snel terug bij de brug, maar die tijd wil ik nooit meer zien of voelen!
Ik ga ervoor.
Henrike Laning
Wat goed dat je gaat voor hulp! En dat je dus kiest voor het leven. Je kinderen hebben je nodig, jou, hun moeder! Ze zijn NOOIT beter af zonder jou. Echt niet! Het is heel zwaar om om te gaan met verdriet van vroeger dat je geen plekje kunt geven. Als je moeder wordt en bent, dan heb je ook constant die confrontatie en waarom vragen. Maar bedenk dat jij je kinderen een traumatische jeugd kunt besparen. Jouw liefde zal hen helpen om verdriet en zorgen te overwinnen! Heel veel sterkte en zet m op! Ik ben benieuwd naar het vervolg!
MummySuze
Annemiek wat heb je dit mooi verwoord, and I am sorry this happened to you.
MummySuze
wat knap dat je dit zo beschreven hebt meis! Ik kamp met soortgelijke dingen (i.e. Traumatische bevalling en superongelooflijk zwaar eerste jaar van zoontje en angstaanvallen). Loop ook bij (nu eindelijk) een goede psych, maar ben er helaas nog lang niet (zie mijn laatste twee blogs). Ik wens je heeeeel veel sterkte, enne, wat moet jij oersterk zijn!
Lindsy83
Fijn dat het nu al zo veel beter gaat! Er zal vast wel weer eens een moeilijkere periode komen, maar je weet nu inderdaad waar je het voor doet! Ik hoop dat je de komende tijd vollop mag genieten van je gezinnetje!