Van winkel eigenaresse naar gastouder.

Daar zat ik dan , eind 2017. Op de bank, met een kop thee. Ik was het zat. Constant rennen en vliegen en waarvoor? Vond ik dit nou echt zo leuk? Wou ik hier wel mee doorgaan? Ik was in het bezit van een eigen winkel. Een baby kledingzaak, altijd vrolijke mensen om me heen, elke dag wat nieuws meemaken. Maar toen ik moeder was geworden in 2016 en ik altijd druk aan het werk was zette mij dat wel aan het denken, ga ik zo door? Wil ik dit allemaal wel missen van mijn kind? Nee!

Dus ik zat daar nog steeds op de bank, en ik zei tegen mijn man. Ik wil dit niet meer. Ik ga de winkel weg doen. Ik had een aantal mensen in dienst. En een van die mensen wou het stokje wel van mij overnemen, PERFECT!  

Januari 2018. Ik was mijn winkel kwijt. De laatste dingetjes afronden en overdragen en ik was officieel werkloos.. Klonk heel gek, want ik had daar natuurlijk zelf voor gezorgd. Het stukje vastigheid wat ik had in mijn werk was weg. 2018 stond voor genieten van mijn gezin, mijn jongetje. Even inhalen wat ik de afgelopen 2 jaar niet optimaal had kunnen doen. Heerlijk!

Eind januari zat ik bij een informatie avond over gastouder worden. Ik had er de juiste papieren niet voor, maar het leek mij wel wat. Ik kwam een stuk wijzer naar buiten lopen en ging er eens over nadenken. April 2018 heb ik mij ingeschreven voor een korte opleiding tot gastouder. Binnen het minimaal aantal maanden was ik klaar en had ik mijn diploma op zak. Nu kon het grote voorbereiden beginnen. Ik had er vreselijk veel zin in. Dit leek mij perfect. Lekker thuis zijn voor Mats, kinderen om hem heen om mee te spelen. En ik zou er altijd voor hem zijn!