Snap
  • Mama
  • #mom
  • #momlife
  • samenwonen
  • #liefde

Van verliefdheid naar ellende..

Deel 1

Ken je dat, dat je iemand ziet en daar alles mee wil opbouwen? Dat er vreemd zenuwachtig gevoel, via je maag richting je slokdarm opborrelt? Hetzelfde gevoel als wanneer je je in een vrije val bevindt of in een schommelschip. Of ben je daar al te oud voor? Het schijnt dat wetenschappers hebben onderzocht dat er op het moment dat je een leuk iemand ziet, immens veel hormonen zich de vrije loop laten zoals fenylthylamine, noradrenaline, adrenaline, endorfine, dopamine en oxytocine. Of kort gezegd, je raakt verslaafd aan iemand en dat noemen ze verliefdheid.

Je wordt dus verliefd. En we weten allemaal dat het in het begin zóóó mooi is en fantastisch. Je draagt een roze bril, want daar zie je alles roze kleurig door. Ik niet hoor, niets voor mij. Mijn bril is bruin gemêleerd of ik heb lenzen in. Niets kan jullie meer kapot maken, de liefde is zo sterk, zo mooi, zo prachtig. Dagen, weken, maanden kabbelen voorbij. Vlinders! Aah zo veel vlinders, die elke dag weer in je buik rond gaan als kleine tornado’s. En voor je gevoel door je strottenhoofd naar buiten willen vliegen. Wat is verliefdheid toch wáánzinnig.

Een 10 tal maanden zijn gepasseerd. En dan kom je tot het ultieme besluit; wij gaan samenwonen! Jottem! Eindelijk bij je pa en ma weg. Eindelijk zelf bepalen of je je zooi wel of niet opruimt. Geen ellendige netjes opgevouwen en notabene gestreken kleding of ondergoed op de 5e traptrede. Waarvan je ma nog altijd hoopt, dat haar mooie zorgvuldig behandeld bundeltje was in jouw kast beland. Iedereen weet dat dit nooit zal gebeuren. Aangezien je kast al helemaal verkeerd is ingedeeld en als je iets wilt pakken het binnen 5 seconden moet, voordat de hele inhoud zich over je heen stort. Voor iedereen wel een herkenbaar probleem lijkt mij.

Je hebt een huis op het oog, gaat kijken met de woningbouwvereniging en dan is het afwachten of jij de gelukkige wordt. En dan komt de schok , dat ze uitgerekend jullie in dat huis willen proppen. Lang leve studiefinanciering, uitwonende beurs. En een vriend die diploma’s heeft. Niet bepaald een droombaan maar er komt geld binnen. Hallo eigen huis. Gefeliciteerd met je nieuwe woning. Op het moment van kijken was het huis geel. Niet geverfd hoor, nee nee nee geel gerookt. Uiteindelijk is het door een wonder gelukt dat het huis spierwit was en rook naar chemische middelen. Dan begint je relatie pas echt. Je uithoudingsvermogen met iemand wordt op de proef gesteld. Je gaat besluiten samen te gaan klussen. Likje verf hier, stukje action behang daar, goedkoop laminaat erin. Heel veel laminaat leggen. Op zich viel dat wel mee, zo groot huis was het niet, maar als je nog nooit van je leven een stuk laminaat in je handen hebt gehad, lijkt alles opeens enorm big.

Na 2 weken beetje verbouwen is alles dan klaar. Een huurhuis is wel anders dan een koophuis hè. En zeker als het je eerste huisje is en je er vanaf dag 1 al zeker van was; neuh hier blijven we niet lang. Dan gaan we ook niet alles super de luxe aanpakken. Het leven is helaas geen sims waarbij je even motherlode kan invoeren en 50,000 simsdollars op je rekening ziet verschijnen. Het leven gaat door. Er komen huisdieren. Je eerste eigen wezens, die je in leven moet zien te houden. Normaal deden je pa en ma dat als je er geen zin in had. En dan krijg je ook het besef opeens, dat je pa en ma een trofee verdienen. Ze hebben jouw ook in leven weten te houden. En eigenlijk wil jij dat ook meemaken!

Weer verstrijken er dagen, weken en maanden. Dan ga je eens denken aan je toekomst. Dag in dag uit hetzelfde liedje, wordt ook best saai. En die vlinders in je buik, sterven ook één voor één af. Dan zijn we bij de fase aangekomen dat verliefdheid plaats maakt voor houden van. Top, fase 1 van onze relatie afgesloten.

Jaaa en dan is het er opeens. Zwanger! Een baby mag worden bezorgd bij ons door juffrouw ooievaar. Wat leuk voor jullie! Fijne zwangerschap! Ho stop, mag ik dat even zelf bepalen of mijn zwangerschap fijn is. Ik ben er nog redelijk van afgekomen dat ik maar 3 maanden lang, mijn gezicht in de binnenkant van de wc heb laten bungelen. Niets bleef binnen. Ik wens jouw toch ook geen fijne griep? Rustig! Rustig! Het zijn de hormonen, in en uit blijven ademen. En dan komt het, alles moet geregeld worden. Een babykamer. Maar waar komt een babykamer als je maar beschikt over 1 ruimte op de bovenverdieping? Dan ruil je je ruime slaapkamer in voor een muur en heb je opeens 2 kamers. Simpel. Dan struin je marktplaats af. Kinderwagen, Maxi-Cosi en een box. Klein budget. Echootje hier en een echootje daar. Willen jullie weten wat het wordt? Ja! Jippie Roze! Nee ik had geen voorkeur, als alle 10 teentjes en vingertjes er maar aan zaten. En het allerbelangrijkste dat het gezond was. Een meisje dus. Later lekker tutten. De gekste haarcreaties. Leuk man, kan niet wachten.

Dan zijn er 9 maanden om, maar geen baby. Je ziet je voeten niet meer, je doos moet worden bijgehouden door je partner, om een oerwoud te voorkomen, waar straks dat hoofdje doorheen moet. Je voelt je een opgeblazen olifant. Geen enkel teken dat het er nu wel eens uit zou gaan komen. Een week later, na een aantal ellendige nachten te hebben gehad, was ze daar. Mijn prinsesje. En wat voelde ik mij daarna leeg. Alsof al mijn ingewanden mijn doos uitgewandeld waren. Weg dikke strakke buik met striemen. Een baby in je armen en een lege flubberzak onder je kleding en ruim 10 kilo afgevallen. Een keer iets anders dan aankomen. Je komt thuis, krijgt visite. Teveel visite. Mensen denken dat ze niet hoeven te bellen, of mensen denken goh laat ik langskomen met 5 man. Leuk dat kraamvisite. En dan is je doos ook nog terug aan elkaar gezet, omdat je baby iets te enthousiast bij de uitgang aankwam. Die hechtingen moeten eruit. Knippen ze niet het knoopje door, nee joh, waarom het makkelijk houden. We knippen gewoon in je lip. En bedankt.

Gelukkig is de liefde voor je baby oneindig en ben je alle ellende ook zo weer vergeten. Je krijgt er zoveel liefde ook voor terug. Slapeloze nachten, spuitluiers, huiluurtjes, huiluurtjes tijdens het koken, middagdutjes. Maar dat is niets om over te klagen. Een baby in huis is nu eenmaal het mooiste wat er is. En het voelt ook alsof je baby al jaren in je leven is. Wat ben je een gelukkig mens. Wat is het fijn om een mama te mogen zijn. Je hebt je liefde, je huis, je dieren en je kind. Het leven is fantastisch! Of loopt het toch niet helemaal zoals je had gehoopt…..

4 jaar geleden

Mooi geschreven en laatste zin is bij ons jammer van toepassing Door gezondheid van de jongste maar dd liefde is er wel