Van fulltime mama naar Parttime mama

1 mei 2019 was het zo ver, ik ging met zwangerschapsverlof! Ik had er enorm naar uitgekeken, maar het leek mij ook wel gek om niet te hoeven werken en ik dacht dat ik mezelf echt zou gaan vervelen. De eerste maand heb ik vooral aandacht voor mezelf gehad en voor de laatste voorbereidingen voor de baby. Vluchtkoffer inpakken, kamertje verder afmaken, laatste spulletjes kopen en zelf heerlijk nog even naar de kapper en pedicure, die maand was zo voorbij! 

Op 5 juni 2019 werd onze dochter geboren. Na een zware bevalling had ik veel tijd nodig om fysiek, maar ook zeker mentaal bij te komen. De tijd vloog echt voorbij en je bent de hele dag lekker bezig met je pasgeboren babytje. Ik heb geen moment mezelf verveeld. Na een paar weken hebben we vooral heel erg genoten met ons gezin, maar ook met familie en vrienden. Mijn man werkt onregelmatig dus die was ook heel veel thuis, dat was heel fijn. 

De laatste 2 weken van mijn verlof had mijn man ook nog 2 weken vakantie. We zijn heerlijk drie dagen naar Maastricht geweest en hebben daar intens genoten, onze dochter Acie Lou deed het zo goed, het leek wel alsof we een week in Spanje waren geweest. Daarna hebben we thuis samen veel tijd doorgebracht, vooral met het idee dat deze tijd nooit meer terug komt. We konden fulltime genieten van onze dochter en vanaf morgen gaat dat niet meer. Afgelopen week is ze al gaan wennen bij haar oma's en op de kinderopvang, dit was wel echt even wennen voor ons, vooral de kinderopvang. Loslaten, loslaten, loslaten! We weten zeker dat Acie Lou het daar heel erg naar haar zin gaat hebben en gezellig met de andere kindjes gaat spelen en veel gaat leren. 

Vanaf morgen ben ik 32 uur aan het werk en ben ik opeens een werkende moeder! Zo gek dat je mindset rondom je leven en je dagelijkse bezigheden zo veranderen als je een kindje krijgt, je prioriteiten liggen opeens ergens anders. Het aller belangrijkste is dat alles goed gaat met haar, de rest komt later wel.

Ik ben altijd erg ambitieus geweest, wilde altijd meer en meer en vooral hard en veel werken. Ik heb ook altijd geroepen dat ik gewoon blijf werken als er ooit kindjes mogen komen en ik echt geen moeder kan zijn die veel thuis is, dit past niet bij mij en dit maakt mij niet gelukkig, mijn man zou eerder de huisvader worden. Nu ik weer aan het werk ga kijk ik daar wel anders tegenaan en voelt 32 uur werken opeens als heel veel, het voelt vooral alsof ik nog heel weinig tijd heb voor Acie Lou en heel veel van haar ga missen. Grappig wat een klein mini meisje met je kan doen! Maar ik weet ook dat deze gedachten veranderen, ik was en blijf ambitieus, er is niet leukers als mijn doelen halen, zowel op werk als privé gebied en ik ga het weer heerlijk vinden om aan het werk en onder de mensen te zijn. En hoe fijn is het dan als je na een goede dag werken naar huis rijdt en daar een klein meisje op je wacht en blij is dat mama weer thuis is! Dat is pas echt genieten. 

Wat is de tijd omgevlogen! Voor mijn gevoel was het nog gisteren dat ik met mijn zwangere buik naar het ziekenhuis ging omdat het eindelijk tijd was om te gaan bevallen! 

En ja wij zijn die papa en mama geworden die het aller beste weten voor onze dochter wat zij nodig heeft en de ouders die zeggen dat alle clichés waar zijn en weet je, dat is helemaal oké, wij zijn graag die ouders! 

Lieve kleine meid, ik hoop dat je het heel leuk gaat hebben bij je oma's en bij de andere kindjes op de opvang. Leer, speel en vooral maak veel plezier, laat het leven een feest zijn. Papa en mama komen je altijd weer ophalen en wat zullen we blij zijn om je dan weer te zien. We genieten extra van de momenten dat we samen zijn, de papa en mama dagen, de avonden, de weekenden, de vakanties! 

De tijd gaat zo snel, blijf nog maar eventjes klein.