Van een gezond ventje naar een zorgenkindje part 2.

In mijn eerste blog was ik gebleven bij het fysieke onderzoek van Vinz. Je kunt hem hier terug lezen: https://www.mamaplaats.nl/blog/van-gezond-ventje-naar-een-zorgekindje

Het is nog steeds 11 juli,

De kinderarts sluit het onderzoek. Ze vertelt dat ze Vinz wilt opnemen. "Shit weer een opnamen gelukkig was ik hier al wel een beetje vanuit gegaan." Ze vervolgt haar verhaal. Ze zegt dat het namelijk 3 dingen kunnen zijn:

- een heftige reactie op koemelkallergie al is dat op dit termijn bijna niet meer mogelijk maar zeg nooit nooit..

- een maag of darm infectie afzonderlijk van elkaar 

- een maag en darm infectie gecombineerd met elkaar.

Ze wilt een echo van de buik en bloed hebben en ze belt met de afdeling waar we al bekend zijn. Vinz heeft namelijk een saturatie meting gehad die afhankelijk 1 nacht zou duren maar ook dit werd langer, dit omdat Vinz tijdens de meting snachts stopt(e) met ademen voor minimaal 30 secondens.. heeft daarna een EEG gehad en hierop zou een lichte afwijking gezien zijn. Gelukkig was het uit eindelijk geen hart afwijking, over het vervolg onderzoek praat ik verder in een andere blog anders ga ik van de hak op de tak hahaha. De kinderarts wilt verder dat Vinz op koemelkvrije kunstvoeding overgaat, dit om koemelk alvast uit te sluiten. 

Eenmaal op de afdeling breng ik iedereen op de hoogte, mijn vriend die aan het werk is vangt onze oudste na het werk op en gaat lekker met hem knuffelen en doen. "Kak weer ineens weg, hoe ga ik Vigo dit uit leggen... man was er maar een kloon die er ook voor Vigo kon zijn". Na het gesprek leg ik Vinz in het bedje, meteen draait hij zich op zijn buik, ik merk op dat hij niet helemaal plat op zijn buikje ligt maar aan een kant zijn beentje iets strekt en dus op zijn teentjes leunt. De verpleeging komt binnen en zorgt ervoor dat alles up-to-date is en boekt Vinz in. Ze legt uit dat er morgen bloed af wordt genomen en dat er zeer waarschijnlijk ook pas morgen een echo gemaakt gaat worden want het is inmiddels al 17:30 dus waarschijnlijk is er bij de röntgenafdeling niemand meer.. met dat ze dat zegt wordt ze gebelt en loopt ze de gang op. Ik stuur appjes om te regelen dat wij spullen naar het ziekenhuis krijgen. Vinz begint te huilen en ik neem hem lekker bij me en knuffel hem, ik geef hem nog even wat te drinken. De verpleeging komt weer naar mij en Vinz toe. Het was de röntgenafdeling die belde, Vinz mag komen voor de echo. Ze vraagt aan mij of ik de weg ken en beken dat ik het niet weet. Ik laad Vinz in zijn buggy en we gaan naar de echo. We wachten een paar tellen en we worden binnen geroepen. 

Het is een aardig man met ook kleine kinderen, ik moet Vinz zijn buikje bloot maken en kijk aandachtig naar het scherm. Ik wordt er niet heel veel wijs uit maar zie wel dat de arts bedenkelijk kijkt. " mmm misschien is het gewoon "maar" koemelk allergie". Zodra de arts onderin de buik zit met de echoscoop, begint Vinz te huilen en probeert hij de echoscoop weg te duwen met zijn handen en voeten. Ik hou Vinz vast en dit vind hij helemaal niet leuk, ik buk naar voren en vertel hem dat het goed gaat komen en dat mama er alles aan doet om hem beter te gaan maken. De arts die de echo maakt zegt vervolgens " dit is over duidelijk en wij zien het bijna nooit, maar er is een darm in elkaar geschoven. De rest van de uitleg wordt zometeen gegeven door de kinderarts. Ik ga Vinz zijn buikje schoonmaken en dan kunnen jullie terug naar de afdeling. Ken je de weg nog terug?" Even duizeld het allemaal.. een darm in een darm hoe dan? Waarom heb ik dit niet gezien? Waarom dacht ik dat hij alleen maar wat hangerig was, wat gaat er nu gebeuren?... de arts maakt Vinz zijn buikje schoon en Vinz geeft geen kik.. pff wat een bikkel zeg! Hij moet vast pijn hebben.... ik denk terug aan mijn achternichtje die een in elkaar gedraaide darm had en na het bloedonderzoek de diagnose leukemie (een zeldzame maar behandelbare vorm) erbij kreeg.. zij was toen 14 maanden oud... langzaam verdwijnt de grond onder mijn voeten en probeer ik de angst weg te duwen

Terug op de afdeling ga ik stom genoeg dokter google raadplegen.. natuurlijk krijg ik niet de juiste informatie en wacht ik op de dienstdoende arts.. inmiddels is het 18:30 en geef Vinz nog een beetje borstvoeding... 

18:45 de dienstdoende kinderarts komt binnen... ze stelt zich voor en vertelt dat Vinz een darm in een darm heeft ook wel een darm invaginatie genoemt. Hij wordt per ambulance over gebracht naar het UMC/WKZ ( universitair medisch centrum/ Willemina kinderziekenhuis). Er wordt nu gebelt zodat we er snel heen kunnen.. met dat ze dit vertelt komt de verpleeging om te vertellen dat de ambulance er met een half uurtje is. " wow wacht wat? Hoe dan... mama is onderweg met de spullen, als ze maar op tijd is". Ik luister verder naar de kinderarts en zij vertelt dat Vinz vanaf nu nuchter moet blijven voor eventueel een operatie/narcose.. " wacht ho .... narcose hij is pas 7 maanden.... arme schat de borst is zijn troost..." ik vertel de arts dat hij net nog wat slokjes heeft gedronken.. ze geeft aan dat hij vanaf nu echt niet meer mag..

De arts laat ons weer alleen, ik ga in de stoel zitten en bel weer iedereen om ze op de hoogte te brengen dat wij per ambulance naar het WKZ gaan. Hier wordt weer opnieuw een echo gemaakt en aan de hand daarvan wordt er gekeken welke behandeling er nodig is. Na de telefoontjes ga ik met de juiste zoek term kijken op dokter google en zie dat wanneer er een invaginatie is, dit gepaard gaat met heftige koliekachtige pijnen... "f*ck... Vinzje toch!" De tranen wellen op in mijn ogen als ik naar dat kleine mannetje in zijn bedje kijk... ik slik ze weg want ik kan nu niet breken.. komt straks allemaal wel eerst maar zorgen dat jij beter gaat worden! 

In mijn volgende blog beschrijf ik of mijn moeder op tijd is en hoe onze rit in de ambulance was en ook hoe het afloopt met Vinz