Snap
  • Mama

Twijfelachtig moederschap

Als moeder zijn er zoveel dingen om over te beslissen dat je jezelf er best eens in kan verliezen.

En hoe ervaar ik het moederschap: geweldig, pittig, lastig, onzeker maar meer dan de moeite waard. De eerste maanden waren 1 grote achtbaan van emoties, met in de toppen de roze wolk en in de dalen de onzekerheid, de onmacht en de wanhoop. Rustig aan worden de dalen minder diep, je krijgt iets meer vertrouwen in jezelf als ouder maar gelukkig blijven de toppen even hoog. De momenten van onzekerheid blijven, maar je scala aan mogelijke oplossingen wordt groter en je vertrouwen in een goede afloop ook.

Maar hoe zit het met de dagelijkse gang van zaken? Nooit gedacht dat er zoveel keuzes gemaakt moeten worden over zoveel dagelijkse dingen. Voor een twijfelaar en alles overdenker blijft het opvoeden lastig; wat mag hij wel en wat niet? Wanneer moet je streng blijven en wanneer even een oogje dichtknijpen? En dan heb ik nog het geluk dat ik een partner heb waarmee ik redelijk op 1 lijn lig en ook de eventuele oppassers wijken niet extreem hiervan af. Toch is de moeder automatisch diegene die vaak de grove lijnen bepaald. Ik heb een geweldige man die mega betrokken is, maar de omschakelingen in eten, slaaptijden en algemene gang van zaken zijn toch grotendeels op mijn initiatief. En ook in mijn omgeving hoor ik die geluiden van automatische man/ vrouw verdeling. En de mannen begrijpen maar niet dat al die keuzes niet automatisch bij het moeder gevoel horen maar elke keer weer weloverwogen en na vele observaties en informatie inwinnen gemaakt worden (bij mij in elk geval).

Neem bijvoorbeeld de voeding……. Verschillende consulatiebureaus en waarschijnlijk zelfs de verpleeging/artsten binnen 1 bureau geven al zoveel verschillende adviezen. Mij werd verteld rond 6 maanden met brood te beginnen; eerst het binnenste van het brood in de wangzak stoppen en dan kijken wat hij ermee doet. Bij vriendinnen werd gezegd juist met de korst te beginnen en dan in de hand te geven. Mij werd verteld alle melkproducten tot de 1ste verjaardag te vermijden, terwijl bij het volgende bezoek door iemand anders gevraagd werd waarom hij geen yoghurt als toetje kreeg (zover ik weet is yoghurt een melkproduct??). Daarnaast is er een scala aan babyvoeding, koekjes, papjes en zelfs chips te verkrijgen waar je duizelig van wordt. Grappige noot hierbij is dat bij ons in de supermarkt de babyvoeding bij de B van Bier staat, wellicht dat je je aan de alcohol gaat vergrijpen omdat je niet meer weet wat te kiezen. De keuzes worden niet alleen gebaseerd op adviezen van anderen en aanbod, maar natuurlijk ook op praktische zaken. Ondanks dat ik eigenlijk grotendeels van de vaste voeding voor onze zoon zelf maak hebben wij ook potjes avondeten en fruit in de kast staan voor als we ergens op visite gaan. Vaak hoor je op zo’n twijfel moment “je moet doen wat je eigen gevoel zegt dat goed is”. Ja makkelijke gezegd en ook ik geef dit advies regelmatig aan vriendinnen, maar op zo’n moment denk je wat heb ik daar nou aan; mijn gevoel is in paniek van alle mogelijkheden. Toch komt het uiteindelijk weer goed. Ennu… dat snoetje als hij weer heerlijk zit te snoepen van datgeen wat we hem voorschotelen maakt alles goed.

9 jaar geleden

Op je eigen gevoel af gaan is altijd het beste... Maar wat inderdaad als dat gevoel alle kanten op gaat? Keuzes maken is moeilijk en helemaal wat je kind betreft, die kans krijg je voor je gevoel maar één keer en kun je niet nog eens overdoen. Toch moet je vertrouwen hebben in je moederinstinct, die zit namelijk altijd goed. Je bent zo verbonden, dat je diep van binnen heel goed aanvoelt wat wel en niet goed is voor je kind. Eigenlijk best handig, zo´n metertje in ons die ons van alles vertelt ;) In sommige gevallen moeten we alleen nog weten hoe het te gebruiken hihi. Succes met alles!