9 jaar geleden
Tussen wal en schip voelen
Soms vraag ik me echt af hoe anderen dat doen, en of zij hetzelfde voelen als wat ik voel....
Ik ben nu 13 maanden moeder van een gezonde dochter.
Ze is echt mijn alles, maar er zit ook een andere kant aan de medaille....
Sinds onze meid er is kan ik mezelf niet meer terugvinden. Ben vaak terneergeslagen en kan moeilijk meer genieten van alles wat om me heen gebeurd.
Het negatieve overstemd over het positieve en dit heeft zo zijn uitwerkingen thuis in de relatie met mijn vriend.
Ook daar twijfel ik dagelijks over.... Wil ik met m verder of stop ik ermee???
Dan mijn lichaam, na mijn zwangerschap 2 hele kilo's aangekomen. En eraf... vergeet het maar. Als ik mijzelf in de spiegel zie komt er een overvloed van afgunst in me op. Ik heb zo'n hekel aan mezelf. ...
Dit zijn nog maar een paar voorbeelden. ...
Zijn er meer dan ik???? Dat vraag ik me af
Anoniem
Heel herkenbaar. Soms voel je je dan zo eenzaam terwijl je samen bent... tenminste dat gevoel heb ik.
Anoniem
Dank je voor de tip. Kan het allicht proberen ;) Had idd soms het gevoel dat ik een uitzondering was.... Het hoort nl mooi en een leuke periode in je leven te zijn waarin genieten voorop hoort te staan, ben wel 'blij' te lezen dat ik niet alleen ben.
Anoniem
Wat goed! Dat het zo goed met je gaat. Ik ben idd bij de huisarts geweest uitslag; levensfaseprobroblematiek. Moet zegge dat t de laatste 2 weken aardig gaat :)
Anoniem
Herkenbaar, alleen had ik dat al tijdens de zwangerschap. En dat gaat nu natuurlijk vrolijk verder. Voor mij nooit meer een psych en medicatie ook niet zolang het nog een beetje gaat. Praten? Zou leuk zijn, maar met wie. Familie valt natuurlijk al af, en manlief wil niet praten. Loopt als ik het wel probeer zwijgend weg. En verder heb ik niemand. Al wil ik echt niet weg bij mijn man, zonder hem zou ik echt niet kunnen. Maar soms is het hier zo stil..