Tijdcapsule

Ik zet deze blog maar even onder "Emoties Mama" omdat ik niet weet waar het anders onder zou moeten, en emoties van mama komen wel los bij dit geheel, althans bij mij dan :D
Mijn zusje is er een met bijzondere ideeen niets is te gek, in haar hoofd.... soms is het niet helemaal uitvoerbaar wat ze voor ogen heeft maar vaak ook wel en daar doet ze dan ook haar uiterste best voor. Dit onderstaande idee had ze voor onze dochter, haar petekind;

Voor onze toen nog ongeboren dochter besloot ze een video dagboek te maken in de aanloop na de bevalling (een paar dagen er voor) en er vlak na. Deze bewerking mochten wij wel zien nadat ze hem samen gesteld had maar daarna ging hij in een mooie doos. Een soort tijdcapsule, een doos die Stella pas weer mag openen op haar 16de verjaardag (en dat duurt nog ruim 14 en half jaar.... LOL). Er zitten cadeautjes in, wat weet ik niet, foto's en kaarten en berichtjes en het eerder genoemde videodagboek.
Vanmiddag kwam ik een kopie van dat videodagboek tegen in de kast en ik kon het niet laten om hem toch even te bekijken. Aangezien de bevalling niet helemaal verliep volgens 'plan' was ik er niet bij toen mijn ouders en zusje en haar vriend onze dochter voor het eerst zagen (ik was toen net geopereerd en lag op de ICU). Toch bijzonder dat op deze manier toch hun eerste reacties zijn vast gelegd. Jullie kunnen je vast wel voorstellen dat ik het niet droog heb gehouden bij het weerzien van dit filmpje.
En hoe ziet de wereld er over 14 en half jaar er uit? Het zal ongetwijfeld emotioneel maar ook heel leuk zijn om na zoveel jaar te zien wat er destijds in is gedaan.