Snap
  • Mama
  • tienermoeder
  • mamablog
  • Rozewolk
  • zwartewolk
  • tienermoederisgeentaboe

Tienermoederblog - the secret is out

Hoe mijn ouders erachter kwamen dat ik zwanger was

De dagen erna zijn een beetje vaag voor mij. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen. Het eerste wat ik deed na dat ik ongeveer 2 a 3 dagen heb zitten dwalen, was de huisarts bellen. Ik vertelde hen dat ik een positieve test had en dat ik niet wist wat ik moest doen. Zij adviseerden mij om een verloskundigenpraktijk te benaderen, en zo geschiedde. Ik kwam terecht bij Verloskundigenpraktijk de Kreek. Ze stelden mij wat vragen en schatte mij in op ongeveer 4 weken zwangerschap. Zo lang al dacht ik? Ik begon mij gelijk schuldig te voelen voor het feit dat ik met Kerst een wijntje had gedronken en met oudejaarsavond wel wat meer drankjes. De dagen tussen het bellen en de daadwerkelijke afspraak zijn ook weer wat vaagjes voor mij.

Ik begon mij gelijk schuldig te voelen voor het feit dat ik met Kerst een wijntje had gedronken en met oudejaarsavond wel wat meer drankjes.

Wat ik nog wel weet, is dat ik op een dag op school naar het toilet moest, en bloedverlies zag. Ondanks dat ik echt NIET zwanger wilde zijn, was ik in totale paniek. Ik belde vanuit he wc hokje de verloskundige, welke mij eigenlijk direct geruststelde.

Het was weekend. Wij hadden onze eerste afspraak op maandag. Ik verbleef dat weekend bij Miguel en zijn ouders in Rotterdam, want daar woonde hij nog. Hij zat te gamen op de Playstation en ik speelde de Sims op de laptop. Plots zegt hij ‘’eh, je moeder heeft mij 30 keer gebeld’’, ik pak mijn telefoon en zeg ‘’shit, mij 70 keer’’. Het eerste dat ik zei toen ik hem aankeek was ‘’ze weet het’’.

Het eerste dat ik zei toen ik hem aankeek was ‘’ze weet het’’.

Ik bel mijn moeder op met trillende knieën. Wat bleek, de verloskundigenpraktijk had een brief ter bevestiging naar huis gestuurd met op de voorkant van de envelop een mooie illustratie van een zwangere vrouw. Ze zei ‘’Valerey, ik heb een brief hier van jou, ben jij zwanger?’’. Boem, pats. Die kwam hard aan. Het was een directe vraag, dat wel. Ik kon niet anders dan zeggen dat dit zo was. Achteraf gezien was ik blij dat het op die manier is gegaan. Misschien niet de leukste manier hoe je iemand verteld dat je zwanger bent, maar goed, dat is zwanger zijn op je 18e ook niet. Ik durfde het ook niet te vertellen, dus dit was maar beter zo. Diezelfde avond vertrokken wij nog naar Lelystad, om mijn ouders face to face te spreken.

Eenmaal thuis aangekomen, was het moment daar. Wij moesten mijn ouders onder ogen komen.

Hoe dit gesprek afliep en hoe onze eerste afspraak bij de verloskundigenpraktijk was, hoor je in een volgende blog.

3 jaar geleden

😄