Tante ene, we missen je

Lieve tante Ene, 

Je bent zo ver weg en toch zo dichtbij. Afgelopen juli en augustus konden we weer even lijfelijk contact hebben, live lachen, genieten van je kookkunsten en met je knuffelen. 

Ook al kende ik je niet echt en was ik wat afwachtend in het contact toen ik je weer voor het eerst zag, ik wist direct dat je familie was toen ik je zag. Je was wat onzeker over ons contact maar ik heb je in mijn hart gesloten. Lieve tante, ik snap er niks van, van waar je woont en waarom we je nooit zien. 

We hebben je toch gezien een tijdje terug? Waar ben je nu gebleven? Van mama moest ik een aantal weken geleden een tekening voor je maken. Ik maakte een glijbaan en een schommel en plakte mooie stickers op een vel. Maar toen hij klaar was kon ik hem niet aan je geven. 

Tante Iene zien we wel vaker. Dat is altijd gezellig. Ik hoop altijd stiekem dat jij er dan ook bent, ik vraag dat dan altijd aan mama. Maar mama zegt dat je ver weg woont in Argentinië en wijst dan naar de wereldbol boven op de kast. Zit je soms in die bol? Ik begrijp het niet zo goed. 

Vandaag wilde ik graag bellen met oma, maar mama zei dat ze vandaag moest werken. Opa moest ook werken en daarom wilde ik graag met jou bellen. Mama zei dat je op vakantie bent. Ik moest lachen om dat rare woord, maar ik heb wel meteen geoefend om het uit te spreken. 

Ik ben je niet vergeten hoor,  jij hoort er ook bij. Ik blijf gewoon vragen aan mama wanneer we je zien, want dat zou ik heel fijn vinden. 

----------------------------------------------------------

Lieve zus, we missen je. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat we in de keuken stonden bij papa en mama met tranen in onze ogen. Waarom ben je zo ver weg gaan wonen? 

Ja, ik ken het antwoord. Ik ben zo trots op jou. Je hebt gekozen voor jezelf. In Nederland kon je niet aarden, ik snap het. In Argentinië voel je je vrij, ongebonden. Het enige nadeel is die verdomde afstand naar ons, je familie. 

Vroeger keken we samen naar series. We genoten elke week van Beverly Hills en Baywatch en natuurlijk Heartbreak high. Toen we wat ouder waren keken we samen naar Charmed. Enigzins herkenbaar voor ons, die drie zussen. Soms maakten ze ruzie, maar ze konden niet zonder elkaar. De drie eenheid was waar het om draaide. De liefde kwam af en toe tussen beiden, ook dat kennen we wel. Je wil het beste voor je kleine zusjes en zet je vraagtekens bij sommige keuzes. Dat deed je omdat je wil dat wij gelukkig zijn. Je familie is jou grootste schat, je veilige haven. Je koestert ze. Soms denk ik terug aan die serie en wens ik dat we de toverkracht bezaten om te kunnen orben. Je weet wel, verschijnselen, zoals Harry Potter of door de haard reizen. 

De techniek helpt ons een handje om in elk geval live over onze levens te kunnen vertellen. Maar zoals iedereen weet die naar het journaal kijkt, is een live verbinding niet altijd even betrouwbaar. Liever hebben we de correspondent live in de studio, net als wij jou liever live in Nederland of Argentinië hebben. 

Nee dat orben zou een uitkomst zijn. Ik oefen nog even op mijn toverspreuken en concentreer me op mijn lieve zus in Argentinië. Wie weet verschijnsel ik dan wel ineens in je woonkamer...doe je mee lieve Ir, we missen je.