Suzy Had A Baby. And HOW! (PART SIX)

“Ons kind wordt waarschijnlijk een loodgieter,” had M gezegd toen hij met krachtige vingertoppen shampoo in mijn haar masseerde.

“En waarom is dat?” vroeg ik zwoel, terwijl ik zo sensueel mogelijk mijn oor uit probeerde te spoelen.

“Omdat we zoveel tijd onder de douche doorbrengen,” lachtte M. Hij sloeg zijn armen om mijn gladde, grinnikende lijf heen en hield mij stevig vast. Wat hield ik van zijn grote, mannelijke armen. Wat hield ik veel van hem. Zijn humor. Wat was ik gelukkig.

En toen was het nu. Ik zit nog steeds op mijn bed. Mijn ogen zijn roodomrand en ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst gegeten heb. M is duizenden mijlen van mij verwijderd. Er zitten bergen, woestijnen, oceanen en miljoenen-steden tussen ons in. En toch is grootste wat tussen ons in staat, niet meer dan 2 milimeter groot. Onze baby. De baby die hij niet wil.

Ik wacht nog steeds totdat hij mij terugbelt om te zeggen dat al die redenen die hij tot nu toe genoemd heeft slechts excusen waren. Dat hij over de schok heen is, vertelt hoeveel hij van mij houdt (nu nóg meer dan alle repen zeep), en dat hij, zoals hij op mijn verjaardagskaart had geschreven, niet kan wáchten om de rest van zijn leven met mij door te brengen.

Zijn familie zou de baby nooit accepteren, want we zijn nog niet getrouwd, zei M. Ik heb dus een bastaard in mijn buik?

Nog eens de familie. Hoe moet dat dan in de toekomst? Hoe kan hij ooit de baby mee naar huis nemen?

Hij is nog niet klaar voor een baby…

Zijn studie…

De rest van de samenleving in het dorp waar hij vandaan komt…wat zullen die allemaal wel niet denken en zeggen…

Zijn reputatie…Het krijgen van een baby voor het huwelijk ruineert zijn reputatie bij het thuisfront.

En mijn kleine loodgietertje dan? Mag die niet leven? Is zijn of haar leven niet vele malen belangrijker dan alle redenen die hij maar uit zijn brein kan persen? Als het om je eigen kind gaat, dan gaat dat toch voor alles? Is onze baby dan niet welkom op deze aardbol? Moet dit kleine onschuldige wezentje nu echt dood?

Moet de toekomstige klusjesman in mijn buik (of professor in de toegepaste flubberdewups aan de bladibla universiteit) met een pilletje worden afgemaakt om via het douche putje weggespoeld te worden? Moet hij met een kraan-aandraai-moersteutel uit mij geschraapt worden en via de zwanenhals van de plee in niemandsland eindigen? Walg-e-lijk. Met de nadruk op ‘walg’. En ‘lijk’.

In een later telefoongesprek zwemelt M door over zijn religie. Hij beweert dat, volgens zijn geloof, de ziel zich pas na 42 dagen zwangerschap bij het groeiende mensje in mijn buik voegt. Ongelooflijk! (Daar heb je dat ‘lijk’ weer.) Het wil er bij mij niet in.

Ik heb de energie niet om mijn Arabische-Engelse Koran door te spitten op zoek naar tegenbewijs. Er is namelijk al iets stuk. M wil het overwinnende zaadje dat zich op magische wijze met mijn Kinder Surprise Ei (er zit een verassing in!) heeft samengesmolten niet hebben.

Ben ik met een kettingzaag en een jachtgeweer (kiezen is moeilijk) langs de drie-koppige beveiliging van zijn wolkenkrabber gerend? Heb ik 51 verdiepingen lang rustig bewapend met anderen in de lift staan kletsen (“Goedemorgen! Wat ik ga doen? Oh, even zwanger worden. Een fijne dag, hoor!”), zijn voordeur in getrapt of doorgezaagd, mijn wapens op zijn kop gericht en heel hard, “VUL MIJ MET JOUW ZAAD, OF ANDERS!” gegild?

Laat me even denken...

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART ONE): http://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-one

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART TWO): http://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-two

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART THREE): http://www.mamaplaats.nl/blog/suze-had-a-baby-and-how-part-three

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART FOUR): http://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-four

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART FIVE): http://www.mamaplaats.nl/blog/suze-had-a-baby-and-how-part-five