Snap
  • Mama
  • Relatie

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART FOUR)

Een baby krijgen...die krijg je niet zomaar. Lees mee met Suzy Had A Baby. And HOW (deel 4)

Vanuit mijn ooghoek zie ik een baby-bedbug onder mijn kussen vandaan kruipen. Hoe vaak de extinguisher (Mr. Bug) al langs is geweest, of ik alle vierkante millimeters van mijn kamer heb versierd met giftige spray die insecten en – als je niet uit kijkt- kinderen doodt; ik weet het niet. Zelfs het nieuwe bed en het fijne, nieuwe matras hebben geen echte vruchten afgeworpen.

Ik registreer het nauwelijks. Al mijn aandacht is gericht op het gepixelde gelaat van M, die nu via een Skype connectie met mij verbonden is. In werkelijkheid is hij duizenden kilometers van mij verwijderd.

“Toch? Naar de dokter om te kijken of alles goed groeit?” vraag ik bibberend. De zwangerschapstesten lijken in mijn versteende vuist vastgelijmd te zitten.

“Nee, natuurlijk niet, Suzy. Voor een abortus, natuurlijk,” zegt M, zijn stem vol vastberadenheid. Hij mept de bal over het net.

“W-w-wat? Nee, M. Dat kán niet. Dat had ik je al gezegd.” Ik ram de bal met kometen-snelheid terug.

Ik weet het nog goed. Week één van Suzy en M. We stonden elkaar gezellig in te soppen onder de douche. Daar vertelde ik met oprechte emotie dat – mocht ik ooit eerder zwanger raken dan ideaal was – een abortus niet in mijn woordenboek voor kwam. “Dan wordt je papa, M. Echt, abortus kan ik niet. Dat je het even weet.” Hij liet de zeep vallen en ik lachte toen hij hem stuntelig weer in zijn hand probeerde te krijgen. “Je zult mij wellicht maf zou vinden,” raasde ik door. “Maar ik stel me zo voor dat als ik een abortus zou plegen, en ik zou overlijden aan het einde van mijn leven...”

Ik stond nu wiebelig op één ingezeepte voet in een glad bad. Dit was "living on the edge" in levende lijve. M vond het zeer belangrijk om goed tussen de tenen te schrobben. “Ik hou meer van jou dan van zeep” was dan ook een groots compliment van hem.

“…en ik vrolijk door de hemelse poorten fladder, dat daar dan opeens iemand voor mijn neus staat die zegt, “Hoi. Welkom in de Hemel. Ik ben jouw kind maar het kwam je even niet uit. Wil je de hemelse rondleiding vóór de lunch, of liever na de courgette soep met versgebakken broodjes?” En dan voel ik mij schuldiger dan een slaapwandelaar die per ongeluk een seriemoordenaar werd. En dan móet ik nog een miljoen jaar en een eeuwigheid zo door.”

“Plus,” voegde ik eraan toe terwijl een handdoek grondig mijn oren droog wreef, “is het weghalen van een baby hetzelfde als het vermoorden van je eigen kind. Ook ben ik geen hulpeloos tienermeisje meer.”

“Suzy,” zegt M nu in mijn laptop scherm, “een baby kan echt niet. Maak het leven nou niet nog stressvoller voor jezelf. En voor mij. Ik ben al druk met de studie”. Hij mepte nu twee ballen tegelijk over de barrière die opeens tussen ons in hing.

Een studie waar hij voor naar de colleges ging, en ik de meeste essays uit de losse pols op papier toverde. Wat deed M verder met zijn tijd? Buiten zijn werk om probeerde hij te slapen, zag soms eens wat vrienden, studeerde wat, las magazines, keek documentaires of het nieuws, belde met het thuisfront, ging eens sporten of las een boek in een mooie hotel foyer. Dubai telt honderden van die geweldig luxe ruimtes met pluche banken. Boodschappen doen was lichtelijk problematisch: het duurde vaak een uur of vier voordat hij de wekelijkse winst binnen had. Het kiezen van de juiste shampoo kost namelijk tijd. Zeker wanneer je alle informative achterop de flacons aandachtig leest, in drie talen. Ik had dit niet als een groot probleem beschouwd. Ik had het zelfs wel schattig gevonden. En behalve al deze bezigheden, bracht hij een hele hoop tijd met mij door … giechelend, discusiërend, knuffelend… hier een hapje eten, schelpen zoeken op het strand, even (of langer) winkelen, enzovoort. Was dit nu echt zo “stressful”?

“Maar…” Dit was ik, die met loden tennisschoenen zwakjes een geel geval in het vijandige speelveld liet vallen terwijl ik week tegen het net aanleunde. De bal stuiterde een paar keer maar de tegenstander was niet onder de indruk.

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART ONE): http://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-one

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART TWO): http://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-two

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART THREE): http://www.mamaplaats.nl/blog/suze-had-a-baby-and-how-part-three

8 jaar geleden

Het leest zo lekker weg!

8 jaar geleden

Zolang je geen schriftelijke reactie hebt van doorsnee manlief, weet je nooit of jouw belangrijke duidelijk uiteengezette redenatie überhaupt is doorgedrongen...

8 jaar geleden

Uhm tsja, hij was er toch ook zelf bij toen jullie het kindje maakten? Op naar de volgende!

8 jaar geleden

Ben benieuwd op de volgende deel! Lees het echt met kippenvel