Suzy Had A Baby. And HOW! (PART EIGHT)

Uiteindelijk wieg ik mezelf in slaap met een Oxazepam. Na het innemen van de pil bedenk ik me pas, “Is dit slecht voor de baby?” Even kan het mij niets schelen.

Hij moet eruit, die baby. Het kan niet. Ik kan dit niet. M mag niet weg. Ik kan niet alleen zijn. Niet nóg een keer. Niet nadat mijn Joodse advocaat onze bruiloft in Central Park aan mijn neus voorbij liet gaan, samen met ons fantastische leven in zijn grote, witte mansion op Long Island. Ons nieuwe leven samen in Manhattan. En niet nadat de geliefde die daarna teder beloofde om nooit  mijn hart te breken, toch zorgeloos mijn liefdes-snaren verwoestte met zijn bittere grilligheden en blaren-achterlatende berenklauwen.

Maar dan word ik bezorgd. Wat nu als die pil slecht is voor de baby? Het is een vreemd concept om opeens voor iemand anders te moeten denken.

De pil maakt mij wazig. Eindelijk. De spanning glijd even uit mijn armen, mijn benen, mijn borstkas en mijn buik. Misschien draait M nog bij. Dat hoop ik vurig. Jawel. Dat moet wel. Mijn grote liefde kwijtraken behoort namelijk niet tot de opties… Niet weer. Ik weet niet of ik dat nog een keer zou overleven. Het zou onmenselijk zijn.

Want waar is nu dat leven zoals de sprookjes mij dat vroeger voorschotelden? De prins die jou vindt, niet eentje die zich laat zoeken. De prinses die geen angsten heeft dat de prins haar allerlei ellende bezorgt en letterlijk ziek maakt. De prins die ‘s avonds thuis komt nadat hij monsters heeft verslagen, rozendoornen heeft afgehakt en boze heksen de nek om heeft gedraaid. Gewoon een gezinsleven; prinses is net thuis voordat haar geliefde de deur openzwaait, prins schopt zijn laarzen uit, loopt naar prinses toe en zegt, “Lieverd, ik heb net Elsje (en / of Hansje) in bed gelegd, ik neem het hier wel even over. Schoonheid, heb jij die geurende bloemen al gezien in de hal? Die zijn voor jou, omdat je mijn droomvrouw bent. Hier is jouw favoriete boek en een dampened kop warme chocolate melk, ga maar even rustig zitten, ik roep je als het eten klaar is." Prinses barst dan hard in lachen uit en zegt, “Jij ook altijd met je grapjes, oh fantastische man die je bent, wat fijn dat Kok en Bediende zometeen weer een heerlijk maal serveren in de Eetzaal. Zullen we het haardvuur aan laten steken? Marie-Louise?” roept prinses elegant door de lange gangen van het paleis. ”Zet je wat champagne klaar, alsjeblieft?”

De volgende ochtend word ik wakker. Ik duw mezelf overeind en geniet – zoals elke ochtend – intens van het meeste geweldige uitzicht van de wereld: de blauwe zee, de palmbomen, de vlekkeloze lucht, en dan-

BAM!

Ik weet het weer. Geen prins. Geen paleis. Geen champagne.

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART ONE): http://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-one

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART TWO): http://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-two

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART THREE): http://www.mamaplaats.nl/blog/suze-had-a-baby-and-how-part-three

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART FOUR): http://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-four

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART FIVE): http://www.mamaplaats.nl/blog/suze-had-a-baby-and-how-part-five

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART SIX): https://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-six

Suzy Had A Baby. And HOW! (PART SEVEN): https://www.mamaplaats.nl/blog/suzy-had-a-baby-and-how-part-seven