Superfoodie goodie of onzin

Dat was mijn reactie op een blog van een medeblogger. Ook vertelde ik dat mijn minime van 2 geen suikerwater ook bekend als diksap te drinken krijgt. Vele Facebookmoeders vonden dit leuk. Gister gepost en nu 260 likes. Ik zou voor elke like een euro moeten krijgen. Maar ik denk dat ook vele moeders zullen gruwelen van mijn sarcasme. Want echt lieve mensen let op dit is een grapje natuurlijk. 

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat mijn kind geen suiker krijgt. Maar ik zou ook liegen als ik zou zeggen dat mijn kind alleen maar suiker krijgt. Net zoals vegetarisch en vlees. Soms kook ik tot afkeer van mijn vriend een -superfoodischdemoedermaffiazaltrotsopmijzijn - gerecht maar ik maak mijn twee hartjes ook blij met een luie macaroni met spinazie en kip. Je weet wel wat je vroeger maakte als een vriendin kwam eten en dat het puur om de wijn en gespreksstof ging. Die momenten die je nu je moeder bent, echt weken wat maanden lang van te voren moet inplannen. En dan maar hopen dat een van jullie of erger koters niet ziek worden.

Ergens in de evolutie is er dus iets veranderd dat moeders elkaar niet meer steunen maar corrigeren. Wat goed is maar soms ook eng. Want al snel volgt na corrigeren: veroordelen, beoordelen en afkraken. 

De blikken die je krijgt als je als supermom denkt je kind te verwennen met een ijsje -bij -10 buiten - maar omdat ze zo aan het spelen is in de ballenbak. Ja de ballenbak.

Als je alleen al daar naartoe gaat krijg je credits en puur in het belang van je peuter die dan toch de nodige beweging krijgt zodat jij weer laat zien dat je iets leuks en verantwoorde keuze maakt voor de gezondheid van je peuter. En omdat het dan toch een leuke dag is krijgt mini een ijsje. (Dat er in de avond 6 spruitjes op het bordje liggen te wachten voor mini mevrouw weten de moeders van de moedermaffia natuurlijk niet.)  Terwijl jouw, excuus MIJN definitie van leuk ook een film aanklikken op Netflix kan zijn met popcorn en tja ik bedoel maar. 

Het is een wondere wereld. Hoe leuk zou het zijn als iedereen gewoon lekker doet wat goed zou voelen in plaats van mensen veroordelen, beoordelen en afkraken. 

Ik vraag mij dan ook vaak af hoe onze moeders dat deden zonder Facebook, blogs en het algehele begrip van social media en de enge beweging van de moedermaffia.

Zouden onze moeders relaxter zijn geweest? Want ja wij mochten wel diksap maar moesten bij het eten bijvoorbeeld water drinken. Mijn mama was geen heks waarvan wij eerst hartig dan zoet op brood moesten eten. 

Ik denk dat onze moeders gewoon maar wat deden. Iets waar wij ook naartoe moeten. Het motto van relaxmama. "Die andere moeders doen ook maar wat!".

Dus kom op lieve verzetstrijders van de moedermaffia. Laat de blikken die kunnen doden nou eens thuis in de wapenkamer. Of begraaf ze voor mijn part terwijl je wormen aan het vangen bent met de kids in de tuin. Onze moedertjes hebben toch ook gewoon lekker aangemodderd met ons om ons te laten groeien en te ontplooien in wat wij nu zijn?