Streven Naar Imperfectie - verschillende sokken en ontplofte lijmballen

Vandaag even niet in de hoedanigheid van Mamaplaats Voedingsexpert, maar gewoon als mezelf, als moeder van twee jonge kids, als vrouw van, als eigenaresse van een hardgroeiend bedrijf. Waarom? Omdat het soms zo heerlijk is om even m'n ei kwijt te kunnen, even lekker ombekommerd te kunnen mopperen en te klagen tegen een groep mama's die zich ofwel heel goed in mijn situatie kunnen inleven, ofwel er zelf net zo diep inzitten. Maar mens waarover in godsnaam, vraag je je misschien af. De lente is begonnen, de griepgolf is voorbij, het leven is mooi! Wat valt er dan te klagen?

Nou gewoon, van alles! Bijvoorbeeld dat...

...mijn zoontje vanochtend woedend was omdat ik niet direct alles uit mijn handen liet vallen om zijn Nerf pijltje te zoeken.

...mijn dochter gisteravond aan het zeuren was omdat ze niet alweer spaghetti bolo wilde eten, we hadden het immers twee weken geleden ook al gegeten.

...mijn HR ketel al maanden kuren heeft, waardoor ik regelmatig precies met een ingezeept hoofd onder een koude straal sta.

...ik vandaag in centrum Amsterdam op de fiets zat met twee kinderen, twaalf tassen en drie honden (ook, geen honden, maar het had gekund) en ik me na deze zenuwslopende rit pardoes 5 jaar ouder voelde.

...de griepgolf bij ons nog steeds niet voorbij is en de nachtelijke hoestbuien, spuugbakjes en snottebellen me nog elke dag om de oren vliegen.

Niet perfect

Aaaaaaaaah dat lucht op! Ik vind het heerlijk om af en toe aan mezelf en (ach ja, waarom niet) de rest van de wereld toe te geven dat het er bij mij niet perfect aan toe gaat. Geen huis dat glimt van het poetsen, geen kinderen met witte overhemdjes en perfect gekamde haartjes, geen gestroomlijnde ochtenden en drie gangen menu's. Natuurlijk probeer ik een goede moeder te zijn en een goede partner, en ja, ik doe mijn best een beetje leuk voor de dag te komen. Maar perfectie nastreven, dat doe ik niet (meer). Ik kan het iedereen van harte aanraden.

De 3 fases van imperfectie

Het loslaten van perfectie verloopt zo ongeveer in drie fasen:

1. Je zal moeten accepteren dat er soms eens wat mis gaat. Is het nou echt zo erg dat je kind twee verschillende sokken aan heeft? Of dat z'n Sinterklaassurprise dit jaar vooral veel lijkt op een ontplofte lijmbal?

2. Zodra je hebt geaccepteerd dat dat dus helemaal niet zo erg is, zul je beseffen dat er een hoop stress van je afvalt. Een week op een berg in de lotushouding is er niets bij.

3. Vervolgens komt de tijdwinst. Die acceptatie van het 'imperfecte' zorgt niet alleen voor een hoop minder stress, het levert ook een heleboel extra tijd op. Tijd die je anders zou hebben besteed aan het klaarleggen van perfecte outfitjes, het uitwerken van ingewikkelde invlechtkapsels of het bereiden van gepocheerde, gebraiseerde en geglaceerde hors-d'oeuvres.

Ondanks mijn streven naar imperfectie is mijn geduld regelmatig ver te zoeken. Soms wil ik niets liever dan die smurfen van me een uurtje achter het behang plakken. Gelukkig is er dan nog altijd mijn Mamaplaats blog waar ik even ongegeneerd stoom kan afblazen. 

Liefs, BarbaraOprichter Bio Bebowww.biobebo.nlfacebook.com/biobebo.nlinstagram.com/biobebo.nl