Snap
  • Mama
  • #momlife
  • #baby
  • #kidslife
  • #ziekte
  • #rsvirus

Stom RS virus!

Onze kleine Levi was nog geen 2 maandjes en kreeg het rs virus;

In deze blog ga ik jullie meenemen in de periode van de ziekenhuisopname van mijn zoontje Levi. 

Rond 10 april 2018 was Levi (1,5 maand) wat verkouden. Zoals we dan vaak zeggen, ging het om een gewone verkoudheid die iedereen wel kan hendelen. Vrijdag de 13e (Ja ongeluksdag!!!) vierden wij mijn man zijn verjaardag, bij ons thuis. Levi was overdag nog steeds verkouden, maar werd wel wat benauwder wat ik echt merkte aan zijn ademhaling. Tot heden vond ik het nog wel gaan. ’S Avonds kwam er visite, onder andere mijn vriendin Chantal. Zij heeft zelf ook een zoontje (toen 17 maanden), dus weet het een en ander wel met die kleine kinderen. In de loop van de avond werd Levi steeds benauwder en kreeg hij vaker hoestbuien. Om 21.30 uur kreeg hij een fles, deze dronk hij super slecht en hij kreeg het steeds meer benauwd. Chantal keek met mij mee en zag dat Levi z’n borstkas en buik diep in en uit ging wanneer hij ademde. Dat was foute boel en ik belde direct de HAP. Zo gezegd, zo gedaan. En ja hoor, ik moest direct komen met Levi. 

Eenmaal bij de HAP, stonden er vijf verpleegsters om hem heen, hij werd goed nagekeken en kreeg extra zuurstof toegediend doormiddel van een mondkapje met verneveling. Zij constateerde dat Levi het RS-Virus had! Helaas moesten we blijven, ik sliep deze nacht bij Levi in het ziekenhuis. De nacht was niet leuk, Levi had ontzettend veel moeite met ademen. Zaterdag op zondag nacht, besloot de kinderarts dat Levi aan de beademing moest en naar het WKZ in Utrecht gebracht moest worden. Levi met de ambulance (sirenes) naar Utrecht, mijn man en ik reden er rustig achteraan. 

Daar lag hij dan.. op de intensive care! Goh, telkens zie ik dat verschrikkelijke beeld weer voor me. Aan de beademing, infuus in zijn hand en voet. Qua medicatie kreeg hij morfine en slaapmiddel. Hij werd in slaap gehouden, omdat hij dan minder last had van de hoestbuien. Doordat hij in slaap werd gehouden bleef zijn hartslag ook mooi stabiel. Wanneer Levi hoestbuien kreeg, ging zijn hartslag namelijk flink naar beneden. Och wat was dit vreselijk, mijn moeder hart brak op dat moment echt. Je voelt je zo machteloos. Bij een RS-Virus heb je vaak een piek moment, wanneer deze is geweest (wat je van te voren niet kan weten) gaat het langzaam aan weer verbeteren. Bij Levi was dag 4 op de IC echt het heftigst. Hij zag er heel erg slecht uit, ook heel dik i.v.m. vocht die hij vasthield. Hiervoor kreeg hij medicatie, waardoor die meer ging plassen. Dag 5 zag Levi er echt tien keer beter uit, wat een kleine opluchting was dat al! Dag 8 mocht eindelijk de beademing eruit en kreeg ik echt weer een beetje goed contact met hem. Meestal ging ik 1 keer per dag naar het ziekenhuis (want wij mochten niet bij hem slapen), maar wanneer het kon ging ik 2 keer per dag. Ik merkte dat Levi mij echt meer nodig had dan anders. Logisch natuurlijk! Het ging echt de goede kant op met Levi, dag later mocht hij weer terug naar het ziekenhuis bij ons in de buurt. Hij was hier eigenlijk alleen nog 'ter observatie' en om te kijken of hij weer goed de fles kon drinken (hij kreeg de afgelopen dagen sonde voeding). Dat deed hij gelukkig allemaal goed! 24 april 2018 mocht Levi dan eindelijk weer mee naar huis, YES YES YES!

'' Hij heeft alle schade ingehaald''

Snap

Zo fijn dat we weer compleet zijn. Het was echt een hele chaotische 1,5 week en ik gun dit echt niemand!! Zo’n klein mensje in zo’n groot ziekenhuis bed, aan allerlei toeters en bellers. Nee echt niet leuk! Omdat Levi het RS-Virus heeft gehad, merk ik dat hij veel sneller vatbaar is voor alles. Hij is snel verkouden, en daar komt dan ook gelijk benauwdheid en hoestbuien bij. Wij hebben nu thuis altijd een pufje (ventolin) klaar liggen, zodra ik denk dat dit nodig is, mag ik deze ter alle tijden geven. We zijn nu precies 1 jaar verder, sindsdien is hij nog één keer opgenomen geweest voor de benauwdheid. Gelukkig was dit maar 1 nachtje, maar je bent en blijft altijd op je hoede. Nu hij groter en sterker is, merk ik wel dat hij het makkelijker aan kan.

Snap

Lieve volgers, als je meer wilt weten over het RS virus of vragen hebt. Stel ze in een reactie of stuur mij een berichtje op instagram; @mama.van.tess.en.levi!

LIEFS KIM

Snap
4 jaar geleden

Jeetje wat erg zeg, wat zul jij schrik gehad hebben...

4 jaar geleden

Herkenbaar verhaal. Toen onze dochter (helft van een tweeling) 4 maanden was is ze ook opgenomen met rs en rhino. Zware tijd.. zeker toen er 5 dagen later bij haar tweelingzus hersenvliesontsteking werd geconstateerd en we beide dames in het ziekenhuis hadden.. gelukkig konden we ze ruim een week later beide weer mee naar huis nemen en zijn het nu 2 gezonde meiden van 4,5!

4 jaar geleden

Hier de jongste van twee na 8 weken verkouden kon hij het niet meer aan erg benauwd en pufjes en antibiotica gekregen. Alleen een dag later een een reactie gekregen het gianotti crosti syndroom. Dit is getriggerd door het rs virus en hier is hij nu nog herstellende van. Dit kan nog wel 6 weken duren voor hij hier van af is en helaas nu weer verkouden. De puf is nog bij de hand. Dus ook als ze wat ouder zijn kunnen ze er heel benauwd van zijn.

4 jaar geleden

Het was drie dagen voor kerst, Saar en Suus waren pas acht weken oud en we keken allemaal uit naar hun eerste kerst bij ons thuis. In de ochtend werd Saar wat snotterig wakker en ze dronk slecht. Naarmate de dag vorderde sliep ze veel en de momenten dat ze wakker was dronk ze wel, maar meestal viel ze aan de borst gelijk weer in slaap. Op kerstnacht werd ze nog benauwder en wilde ze helemaal niet meer drinken, dit was niet het kindje dat ik kende. Toen de zoveelste poging om haar de borst te geven was mislukt en ze steeds suffer en grauwer werd, sloeg ik alarm. En achteraf was dat maar goed ook. Ik heb het RS virus erg onderschat. En ook de gevolgen van dit virus op de kinderen achteraf is nog erg groot. Ik lig vaak nog wakker als ik denk aan toen.....