Snap
  • Mama

Stiefmoeder

Naast moeder ben ik ook stiefmoeder.

ik kreeg een relatie met mijn man toen mijn stiefzoon 15 maanden was hij was toen al ruim 9 maanden weg bij zijn ex (of beter gezegd zijn ex weg bij hem). De reden van de breuk ze wilde meer vrijheid.

Alleen vanaf het moment dat ik in beeld kwam had ze zich bedacht,ik heb toen bewust een stapje terug gedaan. Ik wilde mijn man de tijd geven uit te zoeken wat hij wilde ze hadden wel een kindje samen dus als dat nog wat zou kunnen worden was dat leuk geweest natuurlijk.

Maar nee mijn man had geen interesse meer en koos voor mij. Helaas legde zijn ex zich hier niet bij neer en natuurlijk werd het kind als wapen gebruikt. Hij mocht hem alleen nog bij haar thuis bezoeken en kreeg hem niet meer mee (kan ik me nog wel iets bij voorstellen).

Wat ik alleen erg jammer vond is dat ik zo totaal geen band met hem op kon bouwen. Ik raakte zelf vrij snel ongepland zwanger. Toen ze dit hoorde was het helemaal mis. Na een tijdje was ze afgekoeld en mocht mijn man hem weer bezoeken Dit ging zo door tot zijn 4e jaar. Toen vond ik het wel welletjes geweest, een kind van 4 kan praten en vertellen wat hij wel of niet wil dus ik zou niet weten waarom hij hem niet in het weekend gewoon lekker mee naar huis kan nemen. Dat gebeurde vanaf dat moment dus ook, Ik dacht dat we eindelijk klaar waren.

Niet dus!!

Het werd toen nog gekker we woonden erg dicht bij elkaar en onze zoon was inmiddels bijna 2 en die herkende zijn broer dus ook op straat. Op een dag liepen we op het winkel centrum ze hadden elkaar de dag ervoor nog gezien en kwamen elkaar tegen. Mijn zoontje rende er heel blij op af, maar mijn stiefzoon werd weggetrokken door zijn moeder en mocht niet met ons praten. Mijn zoontje was in tranen en snapte er natuurlijk niks van (ik snapte het niet eens)

Dit ging ook een behoorlijke periode zo door, hij kwam om het weekend hij mocht wel op mijn kosten mee naar pretparken maar mocht niet in het bijzijn van zijn moeder met mij praten. Hoe verwarrend is dat voor zo'n kind.

Maar gelukkig worden kinderen ouder en de afgelopen 2 jaren verloopt het wat soepeler.Mijn stiefzoon is inmiddels 12 en onze oudste zoon bijna 10 ze halen elkaar op om te spelen en houden echt van elkaar. Alleen  de band die ik met mijn stiefzoon zou willen hebben heb ik niet met hem, Dit vind ik echt heel erg jammer.

Hij kon nog niet eens lopen toen hij in mijn leven kwam en ik hou echt van hem. Maar het mooie aan kinderen is dat ze altijd loyaal blijven aan hun moeder en dus ook in ons geval. Zijn moeder steekt namelijk niet onder stoelen of banken wat ze van mij vind, ik ben de vrouw die haar leven verpest heeft (ze is nog steeds alleen). En ik denk dat hij dat toch ook een beetje in zijn achterhoofd heeft. Misschien gaat hij het anders zien als hij volwassen is,dat hoop ik dan maar..

11 jaar geleden

Ja het is zeker verwarrend, dat hebben we haar ook meerdere keren geprobeerd duidelijk te maken. maar de enige reacties zijn dreigementen en scheld woorden naar ons hoofd.

11 jaar geleden

Wat jammer dat sommige vrouwen alleen maar bezig zijn met hun eigen gevoelens en er helemaal niet aan denken wat voor invloed hun gedrag heeft op de gevoelens en het gedrag van hun kind. Dit jongetje moet het heel verwarrend vinden en het is dan ook logisch dat je op deze manier nooit een normale band met hem kunt opbouwen. (dat is waarschijnlijk ook wat de moeder ermee voor heeft) Jammer en ook wel egoistisch van deze moeder.

11 jaar geleden

Hij heeft hem wel erkend en zijn achternaam gegeven maar dat geeft je alleen maar plichten en geen rechten.hij betaalde elke maand allementatie maar som zagen we hem die maand niet eens. Toen hij 4 was en ik er echt genoeg van had hebben ze het juridisch beter geregeld.

11 jaar geleden

Heftig zeg. Ik denk dat het vooral voor jullie kids heel verwarrend moeten zijn geweest. Zal natuurlijk heel wat zijn gebeurd en jullie zullen vast geprobeerd hebben alles zo goed mogelijk te regelen maar zijn er ook juridisch voor je man en zijn zoon dingen vastgesteld toen (voogdij ofiets?). Persoonlijk zou ik nooit mn kind als wapen gebruiken of ook maar iets doen waardoor ik weet dat het voor haar kwetsend is, heel jammer dat zijn echte mama daar anders instaat. Je kan nog zoveel wrok voor iemand hebben maar als mama zorg je er toch voor dat je kind daarbuitenstaat, nou ja dat zou ik dan denken maar helaas voor velen blijkbaar anders. Wel heel fijn dat de broers zo goed met elkaar kunnen opschieten.