Schrik niet

"Schrik niet" Een berichtje van mijn man, met de woorden die ik eigenlijk het meeste haat, doemt nu tevoorschijn op mijn beeldscherm.

De ergste scenario's flitsen door mijn hoofd. Dit is natuurlijk niet de eerste keer dat mij deze woorden worden gestuurd en meestal is er dan iets gebeurd waar je moederhart even bij stil staat.

De laatste keer was onze dochter met haar vingers tussen de autodeur gekomen. Haar vingers waren dik en blauw en ze heeft gekrijst van de pijn. De keer daarvoor was onze zoon flink onderuit gegaan met de fiets. Zijn hoofd vol schrammen en zijn twee voortanden die los zaten waren er in één keer uit.

Mijn hartslag is bijna niet meer bij te houden, zo lang dat het gevoelsmatig duurt voordat de zin "aan het typen" overgaat in een daadwerkelijk bericht.

"Ik heb als verrassing een vakantie naar de zee geboekt."

Oh shit, dit is nog veel erger..