Schiet me af als ik zo word!

Oi oi oi.

Ik ben best assertief, geef ik toe. Ik zie de dingen graag gaan zoals ik dat wil.Ooit was ik een klein tenger meisje en moest ik erg veel moeite doen om serieus genomen te worden. Nu, twintig kilo verder, merk ik dat mensen soms wat bang voor me zijn. Door mijn zwangerschap en het moederschap merk ik dat ik zachter ben geworden en dat dat in deze fase best kan zonder door de hele wereld onder de voet te worden gelopen. Een prettige ontdekking, al kost het mij en mijn omgeving nog wat moeite om te gaan met mijn nieuwe dosering van mijn pit. Een HELE grote motivatie om hier eens goed op te letten is de nieuwste JUMBO-reclame. Typisch gevalletje van leuk pittig in de jaren '90, maar nu wat verzuurd en net te cynisch en teleurgesteld in het leven.

Hoe ontman je je man zo snel mogelijk? Hoe krijg je je zin maar toch niet (hahaha kijk hem op het laatst met tegenzin sjouwen met die boodschappen. Alsof zijn geluk er niet toe doet. Leuk om op die manier je zin te krijgen maar niet heus). Betweterig en dan met zo'n zogenaamd vrolijke toon. Bah. Als je wil drammen, dram gewoon en trek je lelijke dramkop, dan weet iedereen waar hij aan toe is. Als je niet op een normale manier met je man kunt praten, zoek een andere of ga ergens met een paar katten wonen. Ik zou hier in ieder geval niet gelukkig van worden. Wat vinden jullie?