Samen komen we er wel..

Hoii allemaal, nou ik wil al zo lang een blog schrijven maar weet eigenlijk geen begin denk ik.

Vanaf het begin dan maar!?

Ik ben inmiddels al 3 jaar moeder van een super dochtertje zou me geen leven zonder haar kunnen voorstellen ze is het middelpunt van mijn leven en dus ook de reden waarom ik elke ochtend weer de kracht heb om op te staan.

Maar helaas is dat niet altijd zo geweest, nu ongeveer een jaar geleden zat ik in een depressie (wat niks met me dochtertje te maken had maar ze leed er naar mijn gevoel wel onder) de verkeerde keuzes gemaakt in het leven verkeerde mensen leren kenen en een relatie die totaal niet moest gebeuren je kent het wel.

Maar gelukkig had ik 3 super mensen in mijn leven nou met me meisje er bij eigenlijk 4, die mij eruit hebben gehaald en ervoor hebben gezorgd dat ik weer het positieve in het leven zou zien en vanaf daar begint mijn verhaal.

Dus zoals ik al zei er waren 3 mensen voor mij en echt hun zal ik voor de rest van me leven ook echt heel dankbaar zijn voor alles wat ze voor mij hebben gedaan, 1 van die mensen was dan ook nu mijn huidige vriend. We kennen elkaar al een jaar of 8/9 en heel eerlijk had ik nooit gedacht dat wij nu een gezin zouden zijn, had stiekem wel wat gevoelens en vond hem wel altijd leuk maar dat was mijn geheim.

Toen alles begon zaten we dus beide in een moeilijke periode, ik zat in een depressie en tja zijn relatie was eigenlijk zo goed als over maar we steunde elkaar en hielpen elkaar door de dagen heen als het weer eens even niet meezat. Ik hielp hem dus dan ook als ze ruzie of discussies hadden en zei hem wat hij moest doen om zijn relatie te reden tot op een dag onze gevoelens naar elkaar toe ons de baas werd. Hij begon een gesprek eentje waar ik me niet echt op me gemak in voelde waar zijn gevoelens voor mij ten sprake kwamen en dat hij dit al zeker 3 tot 4 jaar al had maar niet wist hoe ik erover dacht!

10x slikken natuurlijk want dit had ik nooit verwacht, hoe was het mogelijk hij had een relatie en ik had toch nooit iets gedaan waardoor hij zich zo zou moeten gaan voelen maar toen kwam het! Hij had altijd gevoelens ect. maar kon ze altijd bedwingen tot 2 jaar geleden met zijn verjaardag hij en (nu zijn ex) waren uit elkaar en hij had een feestje thuis alleen was ik niet gegaan ik was moeder dus tja vond dat ik verplichtingen had terwijl me dochtertje die avond was gaan logeren, na het feestje bij hem thuis besloten ze denk ik uit te gaan en ging dus mijn telefoon “he wat doe je? Uhm niks tv kijken hoezo? Heb je zin om uit te gaan? Uhm nou hier ben ik niet echt op voorbereid dus heb niet echt kleren en kan me dat nu financieel eigenlijk niet veroorloven (ik moest toch wat verzinnen).. Maak je klaar je word zo opgehaald alles is op mijn kosten dus het komt goed! Ow ok!?”  

Zo gezegd zo gedaan na een minuut of 30 / 45 ging me bel en ik werd opgehaald en afgezet en daar stond hij op me te wachten iedereen was al binnen behalve hij, hij stond op me te wachten dat was voor mij de moment dat de vonken sprongen. Na een avond uitgaan ben ik naar huis gegaan (destijds op 10 min afstand) hij was straal bezopen en belde me na 30 min op of er plek bij me was zodat hij een avond bij mij kon blijven, ik was alleen thuis en tja we waren al jaren bevriend dus waarom niet. Er zat verder niks achter want er was niks gebeurd maar dat veranderde onze gevoelens en verlangens niet want die waren die nacht nog sterker dan ooit tevoren. Dit alles vertelde hij me pas op het moment dat hij me aansprak over zijn gevoelens voor mij en ik ben er toen dus ook pas voor het eerst echt vooruit gekomen dat dat alles wederzijds was.

Hij zat nog in een relatie tijdens het gesprek dus heb hem ook meerdere malen gezegd dat we het beter kunnen laten voor wat het is en ieder onze eigen weg konden gaan aangezien bepaalde omstandigheden maar dat kon hij niet hij kon zijn gevoelens de baas zijn waardoor het niet uit de hand zou lopen dus voor hij vertrok heeft hij me dus ook gezoend! De schrik van me leven maarja ik had geen relatie al heel lang zelfs al niet dus ik dacht het kan geen kwaad gewoon een beetje meespelen tot een bepaalde grens is niet erg toch? 

Hij kwam al dagelijks langs dus dat veranderde opzicht niet we zagen elkaar nog steeds dagelijks maar elke keer gingen we iets verder tot het eindelijk zover was en er ook sex in het spel kwam, ik was om hij was wat ik altijd al wou en nu moet ik me gevoelens bedwingen, onze leuke momenten laten voor wat het was maar stiekem verdrietig naar bed gaan omdat hij dan weer naast haar lag, zo was ik helemaal niet ik kon dit helemaal niet ik wou hem met hem wou ik gelukkig zijn en met hem wou ik de rest van me leven verder het zat zo hoog dat ik meerdere malen heb gezegd dat we ermee stoppen en hij zich beter op zijn relatie moest focussen omdat ik deze teleurstelling er niet bij kon hebben (alles ging eindelijk weer wat beter met me). Als hij weg was spraken we elkaar veel via de w’app en hij me dus een x vertelde dat hij niet meer gelukkig is hij wilt bij mij zijn hij kan alleen aan mij denken en wilt dus alles opgeven om voor mij te gaan. Waaaaaatttt!!! Natuurlijk niet dat ga je niet doen je mag niet aan mij denken wanneer je met haar bent je moet je niet bezig houden met mij dit was maar voor even gewoon voor de lol toch wat is er nou ineens veranderd wat doe je nou waar ben je mee bezig!? We moeten stoppen dat is het beste!!

Uiteindelijk heeft hij haar dus ook echt gelaten en heeft hij voor mij gekozen, we hebben er beide voor gekozen om het aan niemand te vertellen omdat het niet bij haar terecht moest komen maarja je moet je geheim toch kwijt dus ja hebben we het beide aan 2 personen vertelt en dat viel echt niet mee.

Een maand verder en we waren gelukkiger dan ooit tevoren alles kon en mocht ons gestolen worden alles was zo spannend en mooi onze geheim onze liefde iets wat wij samen deelde. Hij begon dus ook steeds vaker over kinderen en samenwonen ect. maar daar was ik helemaal niet klaar voor dus negeerde het maar en probeerde van ons te genieten, tot mijn menstruatie weg bleef en ik me geen raar meer wist. We hebben altijd veilig gevreeën maar omdat ik zolang geen relatie had was ik gestopt met de pil dus gebruikte we een condoom, maar 1 nacht had ik zoveel op dat het schijnt dat het er toen niet van is gekomen dus was er een kans op zwangerschap!!

Ik was inmiddels een week overtijd en vond dat het tijd was voor een test, hij was gaan werken en ik was bij me moeder op bezoek maar de zenuwen gierde door me lijf dus besloot ik maar te testen!! En ja hoor daar stond het “ZWANGER” nu al nee ik wou gewoon nog even genieten van onze tijd samen en onze geluk en liefde nog even voor ons samen houden.

Uiteindelijk heb ik hem vertelt wat ik die middag heb ontdekt en hij was zo blij, hoe zijn ogen straalde die blik zal ik nooit meer vergeten. Na veel gedoe en gedraai hebben we besloten het kleine wonder te houden terwijl nog niemand iets van onze relatie wist en dat hebben wij dus pas bij familie met 3 maanden bekend gemaakt en voor de buitenwereld met 20 weken, een ex die nog steeds hoop had in hun relatie, achterdochtige ouders en grootouders die het er niet echt mee eens waren, het was een zware strijd tegen alles en iedereen en we hebben echt heel vaak gedacht dat dit zo een slechte keuze was maar uiteindelijk hebben we laten zien dat dit is wat wij echt willen.

Kort voor onze relatie had hij een huis gekocht waar hij in zou gaan samenwonen dus ja daar zit je dan aan vast en apart de kinderen opvoeden zagen we niet echt zo zitten dus ja dan moet je ineens in 4 maanden tijd het huis leefbaar hebben gemaakt en klaar hebben om je gezin daarin te gaan groot brengen. Maar we hebben het gehaald met heel veel ups en downs en veel steun van elkaar hebben we bereikt wat we wouden en inmiddels ben ik 37 weken zwanger en kan ieder moment bevallen, we wonen al 2 maanden in het nieuwe huis en de babyspullen staan sinds 2 weken officieel helemaal klaar dus we zijn klaar om onze kleine meid welkom te heten in onze leven.

 

Natuurlijk is grote zus ook super nerveus en zenuwachtig, elke ochtend stapt ze weer bij me in bed en vraagt ze “Mama is baby zusje er nog niet? Ze moet nu wel komen hoor.” En ik geniet elke dag weer van dat moment.

 

Oeps, dit is wel meer als dan ik zei dat ik zou zetten maar was eigenlijk helemaal in me verhaal sorry..