Snap
  • Mama
  • #ouders
  • disneyland
  • #rouw
  • #pijn
  • #verdriet
  • #verlies
  • #kindje
  • #verwerking

Rouw slaat in als een bom..

Disneyland, een ontsnapping aan de realiteit. Tijdens deze ontsnapping sloeg de realiteit bij ons echt binnen als een bom..

Afgelopen weekend zijn wij met mijn schoonfamilie naar Disneyland geweest, we keken hier al maanden naar uit! Even lekker weg, weg uit ons dagelijks leven en genieten! Genieten met James, dat genieten hebben we zeker gedaan maar na dit weekend zullen wij weer heel hard aan ons rouwen moeten gaan werken. 

3 jaar geleden gingen wij naar Disneyland, met onze gezamenlijke droom: een kindje. Dromend liepen we rond, keken naar alle babypakjes en prinsessenjurkjes. We waren er toen van overtuigd dat ons eerste kindje een meisje zou zijn, iedereen zei altijd over mijn vriend "dat is een echte meisjesmaker" kant&klare onzin, want de natuur bepaald welk geslacht je krijgt. Maar dat weekend, 3 jaar geleden, in dit park, droomde wij weg bij alle mini prinsessenjurkjes. 

Naast mijn mini-stitch had een klein bijdehand prinsesje moeten lopen..

Gelukkig, blij en ergens ook 'leeg' maar niet de leegte die de overhand neemt, maar de standaard leegte die je voelt als je je kind mist, liepen wij door Disneyland. Genietend van James in zijn mini-stitch pak, en dan komt het rouw-moment, die slaat namelijk altijd in als een faaacking bom! Zo liepen wij in het winkeltje, dat ene winkeltje waar wij 3 jaar geleden wegdroomde, tussen alle glitterende prinsessenspullen. En BAM naast onze mini-stitch had een klein bijdehand prinsesje moeten lopen, die met 1x knipperen haar vader om haar vinger had kunnen winden en de hele glittercollectie mee naar huis mocht nemen. Wat zijn zulke momenten toch kut, wat blijven zulke pijnlijke momenten toch inslaan als een bom. 

Mijn rouw is enorm tegenstrijdig. Het doet pijn dat het er is, maar het voelt goed dat het er is, dat ik je niet vergeten ben en elke dag nog mis.

Hoe kut en vervelend het is, dat deze bommen er zijn. Is het goed dat het is gebeurd. Zo weet ik dat June nog in ons leven is, nog onderdeel van ons gezin is. Zo hebben wij een mooi beeldje en een glitterbol voor haar gekocht in deze winkel (na de nodige tranen, buiten om een hoekje) en zijn we die met James op haar grafje gaan zetten. Je hoort erbij June, altijd. 

Snap