Rollercoaster every day

Je hebt van die ouders die van te voren zeggen “Ik laat mijn leven niet bepalen door een baby, die gaat meer mee in ons patroon” Tsja, daar komen ze dan vaak toch op terug als de kleine spruit eenmaal ter wereld is gekomen. Natuurlijk is het leuk te blijven reizen, maar met een krijsende baby op de achterbank, klappende borsten van de melktoevoer, het constant verschonen van een luier en véél te weinig slaap, bereik je vaak eerder een averechts effect. Je “leuke” uitstapje” veranderd in een helse nachtmerrie en daar doe je niemand een plezier mee. Je kind niet, jij niet en jullie humeur zeker niet. Langzaam begin je te beseffen dat je niet egoïstisch kan zijn. Juist als je rekening houdt met je kindje voel jij je ook beter en gaat alles een stuk soepeler. Dat kan ik beamen.

En ja, als moeder zijnde ben je vaak moe. Ontzettend moe. Als je al eens een nachtje onafgebroken kan slapen, ben je de rest van de dag bezig met allerlei gevarieerde taken die aardig wat energie van je vragen. Wassen draaien bijvoorbeeld. Er lijkt geen einde aan te komen, Is was 1 klaar, staat de volgende alweer klaar. Troep opruimen is ook een dagtaak geworden. Er lijkt geen einde aan de troep te komen. Is de ene hoek op orde, is het in de andere hoek wel weer een puinhoop. De stofzuiger draait overuren. Van koek- en broodkruimels tot besmeurde vloeren met chocopasta en andere kleffe zooi. Als het alleen de vloer zou zijn, kom je er alsnog goed van af. Wacht maar tot ze de muren ontdekken, dan kan je echt je lol op.

Boodschappen halen, eten voorbereiden ( zowel ontbijt, lunch als het avondmaal) de vaat doen ( of vaatwasser in en uitruimen) , bedden opmaken, stofzuigen, zoeken waar “beertje” nu weer is (voor de honderdduizendste keer), Speen onder de bank vandaan plukken ( tezamen met wat zacht geworden soepstengel resten, plukken stof en een Duplo blokje), tussendoor ook voor de 300ste keer een “waarom?” vraag beantwoorden van je schoolgaande kind die je graag met zoveel mogelijk vragen bestookt, waar je echt niet altijd het antwoord op weet ( of kan geven) en daardoor ook wel eens met je mond vol tanden staat en al stotterend een maar een tactisch en zo eerlijk mogelijk antwoord probeert te geven zonder haar nog wijzer te maken ( voor haar leeftijd) dan ze al is. ( vooral de vraag hoe maak je baby's? Is een challenge onder veel ouders), zorgen dat je kind(eren) op tijd op school komen ( of de crèche óf beide), en daar op het schoolplein je sociaal gedragen door een praatje met een andere ouder te maken terwijl je 9 van de 10 keer daar totaal geen zin in ( en tijd voor) hebt, naar werk toe racen en om 17:00 weer uit werk racen om de kids weer op te halen, avondeten klaarmaken, Douchen, badderen, pyjama's aan, verhaaltjes voorlezen, kleren en spullen klaarleggen voor de volgende dag en dan maar hopen dat de kleine (b) engeltjes gelijk lief gaan slapen en niet om nog een extra nachtkus vragen of een extra verhaaltje of ( onder velen kids favoriet ) een glaasje water vragen. Zachtjes sluip je de trap af naar beneden. Maar dan is het nog niet klaar uiteraard. In je hoofd draait het motortje overuren. Hebt je alles tassen ingepakt? Niks vergeten? Lunchpakketten? Is jouw tas al ingepakt, kleren uitgezocht? Wekker gezet? Daarnaast struin je regelmatig het internet af of dat bultje op het buikje van je kind toch geen beginnende kinderziekte is en of dat het griepje van je jongste kind wel echt een griepje is en niet iets ernstigers...

Vergeet vooral ook niet de lijstjes. Oh wat ben ik blij met lijstjes! Niet alleen de boodschappen lijstjes, maar vooral degene die mij herinneren aan partijtjes van de kinderen, het inleveren van de gevulde schoenendoos voor “stichting schoenmaatje”, de verjaardag van de juf of het meenemen van bordje en bestek voor het nationaal schoolontbijt op school. Moeder zijn is een 24/7 baan. Dit gaat zelfs door als je de deur achter je dicht trekt of wanneer je hoofd het kussen raakt. Als moeder zijnde tob je toch wel het meest. Heb ik de verwarming wel acht uit gedaan en heb ik de deur op het nachtslot? Zie ik niet iets belangrijks over het hoofd?

Ja, moeder zijn is leuk, want niks is heerlijker dan je kinderen te zien genieten, maar aan het einde van een drukke dag, ben ik ook wel erg blij als ze heerlijk op 1 oor liggen en ik lekker met mijn voetjes omhoog op de bank kan gaan zitten met een goed glas wijn.