10 jaar geleden
Religie
Religie is heel persoonlijk
Religie is heel persoonlijk. Je hebt natuurlijk allerlei bekende religies: Katholiek, Protestants, Islam, Hindoeïsme, Jehovah's getuigen, Gereformeerd enzovoorts. Daarnaast zijn er natuurlijk ook de mensen die op hun eigen manier geloven en de mensen die in niet in een bewuste God geloven, maar wel dat er "iets" is en de mensen die helemaal nergens in geloven. Zoals ik al zei, heel persoonlijk en daarmee meteen ook heel verwarrend.
Ik ben zelf een het-zou-mooi-zijn-als-er-een-intelligente-schepper-is-maar-mijn-hoofd-kan-maar-niet-beslissen-of-hij-echt-of-een-sprookje-is-theïst. Iets anders kan ik er niet van maken. In mijn hoofd gaat het vaak over echt en niet-echt en dingen die wetenschappelijk bewezen kunnen worden, zijn in mijn hoofd dus in ieder geval echt. Maar dingen die niet wetenschappelijk bewezen kunnen worden, zijn die dan automatisch niet-echt? Ik weet het niet. Maar als ik dat al niet weet, wat vertel ik mijn kinderen dan?
Mijn oudste zoon zit op een Christelijke basisschool, maar dat is vooral omdat dat de dichtstbijzijnde kleine school was. Daarnaast vond ik vroeger de Bijbelverhalen op school altijd erg leuk en ik vond het wel wat hebben dat mijn kinderen dat ook zouden meemaken. Ook omdat er heel veel mensen in Nederland in de bijbel geloven en het dus ook een stukje algemene ontwikkeling is om te weten wat er in de bijbel staat, ook al geloof je er niet in. Ik vind het dan ook jammer dat mijn jongste zoon nu op een school zit zonder religieuze grondslag, want hij mist nu dat stukje op school.
Waarom zou je het dan niet zelf doen? Nou, daar komt mijn het-zou-mooi-zijn-als-er-een-intelligente-schepper-is-maar-mijn-hoofd-kan-maar-niet-beslissen-of-hij-echt-of-een-sprookje-is-theïst naar boven, want hoe kan ik serieus mijn kinderen vertellen over de bijbel, als ik zelf regelmatig denk dat ik sprookjes zit te lezen? Soms krijg je dan van die vragen over wat jij zelf gelooft en het enige dat ik kan antwoorden is: ik weet het niet. Of: sommige mensen geloven dit en sommigen geloven dat.
Zoals toen mijn oudste mij vroeg waarom mijn zussen (Jehovah's getuigen) en hun gezin niet op zijn verjaardag kwamen. "Omdat zij geloven dat God verjaardagen vieren niet goed vindt." "Maar dat klopt niet he mam, God vindt verjaardagen wel goed toch?" En dan kan ik alleen maar antwoorden met "Ik weet het niet"
Ik weet ook niet waarom dit nu ineens weer boven komt drijven, misschien omdat met de kerst op een aantal discussiegroepen op facebook de vraag over religie weer op komt.
Marieke80
Mooi is dat he, dat kinderen daar nog zo vrij in zijn. Het zou mooi zijn als ze dat mee kunnen nemen naar hun volwassen leven.
Anoniem
Wat herkenbaar!!! Ik ben van huis uit gedoopt en kreeg van mij moeder veel mee vanuit de bijbel maar geheel vrijblijvend en niets uit verplichting. Door diverse redenen kwam het geloof op de achtergrond tot mijn jongste zus op latere leeftijd zich liet dopen( zij was niet gedoopt als kind) en beleidenis ging doen. Ineens trok het geloof mij weer en geloof ik in God, maar eerlijk is eerlijk op mijn eigen manier geloof ik. Mijn dochtertje zit op een openbare basisschool waar kinderen uit diverse levensovertuigingen zaken mee krijgen vanuit het kringgesprek. En heel mooi vond ik het toen zij thuis kwam en aan mij vroeg of wij ook een bijbel hadden voor kindjes, zo kwam mijn dochtertje zelf verder in aanraking met God. Mijn dochtertje zegt zelf nu ik geloof niet in de kerstman, met kerst is voor mij kindje Jezus geboren. Wij vertellen haar duidelijk dat iedereen ergens in gelooft maar dat dat niet hetzelfde hoeft te zijn als bij ons thuis. Nu heeft zij een meisje in de klas die gelooft in Allah en dat meisje ging hier thuis vertellen dat Allah hetzelfde is als God dus dat zij en mijn dochtertje hetzelfde geloven. Ik vond dat heel bijzonder. De keuze voor geloof staat mijn dochtertje vrij, ik wil dat zij die overtuiging kiest waar zij zich fijn bij voelt.
Marieke80
Leuk hè, die kinderbijbels. Er zijn hele leuke bij.
Marieke80
dat is zeker waar