RELAX MOMMY’S!

Als moeder probeer je het allemaal zo goed mogelijk te doen. Tenminste, dat neem ik aan en voor mij geld dat zeker. Ik voel me zo verantwoordelijk voor die twee kleine creaties die ik op de wereld heb gezet en ik wil alleen maar dat ik ze zo goed mogelijk kan stimuleren het allerbeste uit zichzelf te halen. En of ze er nu later voor kiezen om op een vuilniswagen te gaan werken of advocaat willen worden: echt, I don’t care. Ik wil écht oprecht alleen dat ze gelukkig worden.

Maar omdat ik zo goed mogelijk mijn best wil doen om mijn kinderen alles te bieden om zo goed mogelijk vooruit te kunnen, word ik nog wel eens onzeker als dingen niet lukken. Of niet op tijd lukken. Ik ga vergelijken. En ik WEET dat dat echt het stomste is wat ik kan doen (want ieder kind doet dingen op zijn eigen tempo), maar toch doe ik het. En ik weet dat meerdere moeders het doen. Als ik een kind zie van dezelfde leeftijd als Liv die al bijna loopt en Liv begint zichzelf net een beetje op te trekken denk ik: ojee, gaat dit wel goed? Als ik een kind zie van Senn zijn leeftijd die al praat als een 8-jarige, terwijl ik al blij ben als Senn een hele zin uitspreekt, dan denk ik weer: ojee, gaat dit wel goed?

Toen Senn jonger was betrapte ik mezelf erop dat ik een soort schijn ging ophouden. ‘Oh zegt jouw kind als 10 woordjes? Ja, de mijne ook zoiets’. En terwijl ik het zei dacht ‘Clau, ff serieus, why?!’. Ik heb dit een tijdje volgehouden, maar dit is zo niet wat ik wilde. Dus ik heb mijn onzekerheden open gegooid. ‘Oh, kan jouw kind al met één hand zijn neus aanraken terwijl hij met zijn andere hand op zijn hoofd tikt?’ (ik maak een grapje natuurlijk, maar je snapt wat ik bedoel). ‘Nou, ik ben al blij als de mijne überhaupt een keer in zijn handjes gaat klappen’. En wat ik terugkreeg was verbazingwekkend. Moeders bespraken ook hun onzekerheden. ‘Nou, ik ben al blij als de mijne nu eens een keertje goed gaat eten, want dat doet ze nog steeds niet’. En op dat moment ging er bij mij een belletje rinkelen: we willen als moeder allemaal dat onze kindjes het goed doen. Maar laten we daarom naast alle trotse momenten die we met elkaar bespreken, ook onze onzekerheden naar elkaar toe uiten. Want ook die horen erbij en door het bespreekbaar te maken helpen we elkaar er ook een beetje doorheen ❤️.