Prikkelbaar! Herkenbaar?

Ik ben de laatste tijd erg prikkelbaar. Het minste geringste hoeft maar te gebeuren of ik ben het al beu en boos/gefrustreerd. Gelukkig weet ik wel waardoor het komt.

Ik heb afgelopen vrijdag weer mijn eerste werkdag gehad. En man o man wat is het een rommeltje. Ik ben iemand die delegeert op het werk, zodat alle taken klaar zijn aan het einde van de dag. Iets wat niet al mijn collega's hebben. Dat is absoluut geen probleem als aan het einde van de dag alles maar gedaan is. Maar iedereen lijkt wel een losgeschoten projectiel! Er wordt niets maar dan ook niets overlegt. Iedereen doet waar hij/zij zin in heeft en dat wat ze doen gebeurt nog niet eens goed! Een van mijn collega's die samen met mij de spreekwoordelijke kar altijd trekt was dan ook zo blij dat mijn verlof erop zat dat ze een taart mee had genomen. De twee dagen die ik tot nu heb gewerkt zij weer als vanouds. Ik vraag andere om iets te doen en werk zelf dubbel hard en snel (maar wel goed) om alles af te krijgen en aan het einde van de werkdag is alles gedaan en kunnen we op tijd naar huis. Maar het geeft toch wel een hoop stress om zo in een puinhoop terug te komen en dat nu net voor de drukste tijd van het jaar op mijn werk. Een manager hoor ik je denken? Ja die hebben we nog, maar gaat weg. Per 1 mei een nieuwe. Die er nu zit schuift dus alles op en maakt geen beslissingen meer. Erg irritant! Maar goed dan doen we het dus zelf wel (mijn mede kar trekkende collega en ik dus hihi).

Dan gaat ons kleine ventje samen met zijn grote zus op vrijdag naar Oma. Oma is alleenstaand en qua gezondheid niet 100% meer, maar wil absoluut niets missen van alle vijf haar kleinkinderen (mijn kids zijn nummers een en vijf). Niet alleen mijn kids zijn bij haar op vrijdag ook nog ons jongste neefje van augustus 2012 en nichtje van augustus 2013 een dolle boel kun je dus zeggen. Maar daar kwamen ook weer zorgen. Oma heeft geen box en ik wilde niet dat ons ventje door zijn zus, neef en nicht belaagt en bedolven zou worden als Oma met een van de kids bezig is of haar behoeft moet doen. Oma gevraagd of wij iets mee moesten nemen om ons ventje in te leggen, maar dat was niet nodig. Uiteindelijk toch doorgedrukt dat wij dat wel wilde om belaging en bedelven tegen te gaan. Dus het campingbedje wordt bij haar neergezet als box. Tevens kan hij dan daarin slapen en Oma kan hem dan in de gaten houden en zijn geluidjes etc leren kennen en eraan wennen.

Dan slaapt onze kleine vent ook nog niet 's nachts door waardoor Mama soms wat slaap te kort heeft. Papa kan helaas geen borstvoeding geven, maar aan de andere kant wordt hij niet wakker van ons ventje, Mama wel. Wel gek want Papa wordt wel wakker van ons dametje, dat heeft Mama dan weer niet. Dus Mama heeft iedere nacht ook een gebroken nacht. Tevens kwijlt hij als een malle en stopt alles in zijn mond om te bijten, heeft veel poepluiers die hij helemaal vol spuit, dus tandjes komen eraan. Daar heeft hij midden in de nacht soms ook last van en kan dan niet slapen, zo was het vanochtend ook half 5. Maar als Mama heb je alles ervoor over.

Door deze spanningen en slaapgebreken kan Mama af en toe niet zo goed tegen de aanstelleritus van ons dametje. Mijn geduld is dan ook sneller op dan het altijd was geweest. Ik baal er achteraf zo heel erg van! Ik maak het dan ook altijd snel goed met mijn dametje en blijf niet te lang stil staan bij wat ze fout heeft gedaan.

Positief aan dit is dat onze dochter door ons sneller op het potje wordt gezet. Onze treuzeltante heeft minder de tijd om te treuzelen voordat ik het beu ben. Hierdoor is ze nu al 3 dagen droog (overdag!!!!) Eigenlijk van de een op de andere dag en daar ben ik natuurlijk super trots op!

Ik ga echt proberen eraan te werken om minder snel boos/prikkelbaar uit de hoek te komen tegenover mijn kids. Sowieso de problemen op mijn werk en de zorgen over de vrijdagen bij Oma zullen binnenkort wel veel minder worden. Qua doorslapen van ons ventje zal de tijd het leren. In ieder geval mag hij over een maandje pap. Daarmee zal zijn buikje hopelijk langer vol blijven waardoor hij langer doorslaapt en niet meer midden in de nacht (rond 2-3 uur) wakker worden om bij Mama te drinken. Tevens gaan we zaterdagnacht Papa uit bed trommelen, dan maar een flesje met poeder, Mama moet zondag werken......

Hebben jullie dat ook wel eens dat alles te snel te veel wordt en je prikkelbaar bent. Dat je het sneller beu bent als je kids niet luisteren?