Pre-eclampsie, wat nu?!

Pre-eclampsie, wat nu?

Ik ga jullie een stukje mee nemen in mijn zwangerschap. Toen wij gestopt waren met de pil was het vrijwel daarna meteen raak. Sneller dan gepland maar zeker niet minder welkom.

Ergens wist ik wel dit wordt een pittige zwangerschap. Het een soort onderbuik gevoel wat ik had maar wat ik niet kon beschrijven waarom ik dit had.

Wij hebben bij de HAP te horen gekregen dat ik zwanger was. Dit kwam omdat ik hele erg steken had en ik eigenlijk niet op of neer kon. Die pijn was ondragelijk en eerst leek het op menstruatie krampen maar dit ging over in heftige steken. Ze konden bij de HAP toen niet meteen aangeven wat het was maar dat ik zwanger was, was wel duidelijk. De arts die aan het werk was gaf aan het is nog geen echte bingo maar het lijkt er wel op. Mochten de klachten niet minder worden moest ik terug komen.

En je raad het al, de klachten werden niet minder. Ik weet nog goed dat ik naar m’n schoonouders ging om een kruik te halen. En dat mijn schoonmoeder zei; je bent toch niet zwanger he?! Waarop ik met een stalen gezicht zei ; nee joh doe is niet zo gek. Ook daar kreeg ik zo een pijn aanval dat ik al zwetend ben opgestaan en zei; ik ga naar huis. En zo verdween ik met mijn kruik. Ik vergeet die gezichten nooit meer, ergers was het best komisch. Onderweg naar huis werden de krampen/steken zo erg dat ik opnieuw de HAP heb gebeld. En zij gaven aan meteen te komen en of dat ik iemand bij mij had die mee kon. Op dat moment kwam als verrassing mijn goede vriendin Lieke langs, op het moment dat zij voor de deur stond was ik nog niet thuis. En ze had een aantal keren gebeld. Ik heb haar toen terug gebeld en gevraagd of ze mee wilde. Ik ben toen op de wc gaan zitten en echt alle deuren stonden open. Het rare was de krampen en steken kwamen aanval gewijs en waren daarna ook weer weg. Dus toen ik samen met Lieke bij de HAP aankwam was ik weer aanspreekbaar en leek het net of er niks aan de hand was. De arts die mij op dat moment te woord stond gaf aan ze goed nieuws had, en slecht. Het goede nieuws was dat ik zwanger was en het slechte nieuws was dat ik een blaasontsteking had en dat veroorzaakte de pijn.

De weken daarna voelde ik mezelf goed en had weinig kwaaltjes. Tot week 27 heb ik een zwangerschap gehad waar ik zo ontzettend dankbaar voor was. Ik voelde Vienna vroeg schoppen en kon daar enorm van genieten. Dat gevoel is zo speciaal, en ook niet in woorden uit te leggen. Toen ik 27,5 week zwanger was had ik mijn babyshower, dit was zo enorm leuk. Maar als ik de foto’s nu terug zie schrik ik wel...ik hield heel veel vocht vast.

Het werd ook echt net op tijd georganiseerd want 2 dagen later voelde ik mezelf ziek en wilde alleen maar op de bank liggen. Uiteindelijk heb ik toen de verloskundige laten komen en die zei al meteen; meisje je moet mij beloven niet te gaan Google maar ik denk dat je HELLP aan het ontwikkelen bent. Ik ga meteen het ziekenhuis bellen. Nou daar zat ik dan..ik mocht niet Google gebruiken...ik mocht niks opzoeken. Het maakte mij angstig. Mijn onderbuik gevoel waar ik hier boven over sprak kwam uit. Er werd besloten dat ik naar het ziekenhuis moest komen want ze wilde mij zien en controles uitvoeren. Dus ik pakte mijn spulletjes en belde mijn schoonmoeder ondertussen of zij mee wilde naar het ziekenhuis. Zo gezegd zo gedaan. We kwamen in het ziekenhuis in Goes aan, en werden verwacht bij het moeder en kindcentrum. Dit was overigens een compleet nieuwe afdeling en moet zeggen de verloskamers zijn echt mooi en prachtig daar. Maar dat geheel terzijde. Ik werd aan de ctg gelegd, bloeddrukmeter, er werd bloed geprikt en mijn urine had ik ook ingeleverd. Tussen door werd mij verteld dat ik een zwangerschapvergiftiging had en dat ik langzaam hellp aan het ontwikkelen was maar wanneer het door zou zetten wisten ze niet. Maar ziek was ik wel alleen konden ze niet zien hoe ziek. Ik schrok, ik was bang, ik was verdrietig en het was een kwestie van tijd. Ik ga jullie in deze blog mee nemen wat een zwangerschapvergiftiging is en wat de symptomen zijn.

Zwangerschapvergiftiging wat is het?

Een zwangerschapvergiftiging is een ziekte met veel complicaties en onvoorstelbaar is. Het is een ziekte die voorkomt tijdens je zwangerschap ongeveer 15% van de zwangeren vrouwen krijgen hiermee te maken. Meestal komt dit na week 20 voor. Je krijgt dan last van een hoge bloeddruk en hierdoor kunnen dus organen minder goed gaan functioneren. En dit is dus zowel voor jezelf als de baby gevaarlijk.

Wist je dat? er 4 verschillende soorten zwangerschapvergiftigingen zijn.

Ik heb zelf pre-eclampsie en hellp gehad. Maar je hebt ook zwangerschaphypertetie en eclampsie. Ik ga jullie vertellen wat de symptomen zijn van de pre-eclampsie zijn. Het is heftig en de symptomen hoef je natuurlijk niet allemaal te krijgen. Maar ik zou wat ik nu weet ook toen geweten willen hebben. Ik wist niet wat ik kon verwachten en wat ik moest voelen. Ik dacht dat ik het verkeerd voelde en voelde mezelf heel erg een zeur want om de haverklap zat ik in het ziekenhuis.

Symptomen pre-eclampsie ;

Hoge bloeddruk

Hoofdpijn

Vermoeidheid

Ziek of griepachtig gevoel (zonder koorts)

Misselijkheid en/of braken

Wazig zien, sterretjes zien of dubbelzien

Tintelingen in je vingers

Vochtophopingen (oedeem) in je handen, enkels en gezicht.

Als ik aan deze tijd terug denk, begin ik te trillen ik herbeleef dit moment van mijn zwangerschap opnieuw. Ondanks dat schrijven mij helpt dit alles te verwerken, geeft het mij ook flashbacks naar toen. En wat kon ik eraan doen, weinig het is namelijk iets wat je overkomt. En eigenlijk niet kan voorkomen. Door veel rust te houden kun je het langzamer laten gaan maar voorkomen doe je het. Als ik de symptomen zie dan voel ik het gevoel gewoon terug komen en wordt ik bang bang voor als wij ooit weer opnieuw zwanger worden het weer gebeurt.

De oorzaak van pre-eclampsie is nog niet bekend. In het Sophia hebben ze wel een afdeling speciaal voor vrouwen die dit hebben tijdens hun zwangerschap. En ze houden je ook enorm goed in de gaten. Er komt natuurlijk zoveel op je af zeker als je zwanger wordt. Want als je zwanger bent verandert er een hoop in je lijf. Dat betekend dus ook voor je bloedsomloop, vochthuishouding en bloeddruk. Je lichaam wilt natuurlijk zo sterk mogelijk zijn voor de zwangerschap. Maar dit is iets wat je niet verwacht. Bij een zwangerschapsvergiftiging verlopen dit soort dingen niet helemaal zoals het moet. de oorzaak van een zwangerschapvergiftiging is helaas nog niet bekend. Waarschijnlijk heeft het te maken met erfelijkheid, het afweersysteem en de aanleg en ontwikkeling van de placenta tijdens de eerste helft van de zwangerschap.

Er zitten ook gevolgen aan een zwangerschapvergiftiging, je nieren gaan eiwitten lekken in je urine en je lever krijgen het best te voortduren maar ook je bloedvaten krijgen een opdonder, deze kunnen beschadigen. Hiervoor ben ik ook onder controle, het kan namelijk zijn dat je een vervroegde kans op hart en vaatziekte krijgt. Ik ben onder controle bij een arts, hij heet meneer Duvekot. Hij is gespecialiseerd in vrouwen die pre-eclampsie en hellp hebben gehad. Ik moet hier 1x per jaar op controle komen. Dit is dan een speciaal spreekuur voor vrouwen die dit hebben mee gemaakt. Ik ben altijd erg gespannen voor deze afspraken en ook als ik daar rondloop krijg ik knikkende knieën. Het is de angst die dan mij weer bekruipt en wil altijd snel weg. Maar het is niet alleen schadelijk voor de mama maar ook voor je kindje, want de placenta gaat minder goed werken waardoor je kindje minder zuurstof en voedingsstoffen binnen krijgt. meestal zijn dus de kindjes kleiner en minder zwaar als normaal.

En dan had ik helaas nog de pech dat ik ook nog HELLP aan het ontwikkelen was. Hierover ga ik jullie meer vertellen in mijn volgende blog.