Pas na 3 weken mocht/kon ik een luier verschonen | deel 5.

Na die ontzettend snelle, heftige bevalling mochten wij gelukkig naar 24 uur naar huis met z'n 3-tjes. De bloeddruk bleef goed onder controle. Ik moest mijn medicatie blijven nemen en de huisarts + verloskundige zouden de controles thuis over nemen. Gelukkig bleef dit goed onder controle en mocht ik snel de medicatie afbouwen.

Om 18.30 mochten we naar huis. Op dat moment was geregeld dat de kraamzorg thuis zou zijn als wij zouden arriveren.

We hadden gelukkig een ontzettend fijne kraamhulp. Een vrouw met heel veel ervaring in ''moeilijkere'' situaties. Dat konden we wel gebruiken.

Fay was een heel klein dropje maar had gelukkig een mooi gewicht. Ze woog uiteindelijk 2800 gram. Een super mooi gewicht voor de situatie. Fay was 43 CM. Dit was een hele mooie combinatie met haar gewicht. Hierdoor was het meteen een lekkere baby en was ze niet erg smal of iets dergelijks. Super knap dus. Ook heel bizar; ik ben uiteindelijk niets aangekomen en zat zelfs 2 kilo onder het startgewicht voor de bevalling. Er was geen zwangerschapsbuik zichtbaar en toch lijkt het dan alsof Fay niets tekort is gekomen. 

De kraamhulp is uiteindelijk 15 dagen bij ons geweest. De huisarts heeft in overleg met de verloskundige steeds verlengd. Het was nog niet haalbaar zonder hulp. 

Mijn energielevel was ontzettend laag. Het enige dat haalbaar was voor mij was in bed liggen. Fay voeden en met haar knuffelen (lees veel huid op huid contact). Dit vond ik ook heel belangrijk omdat ik in het begin toch een andere moeder moest zijn dan dat ik had willen zijn. Een luier verschonen was al teveel. Een eerste badmoment was ook niet haalbaar. Gelukkig hadden we een creatieve kraamhulp die al dat soort dingen heeft verplaatst naar de slaapkamer. Ik kon liggend toch bij het eerste badmomentje zijn. Weliswaar niet helpen, maar wel mee kijken. Dit was super fijn. 

Ik ben gestart met het geven van borstvoeding. Dit wilde ik heel graag. Ik had niet de illusie dat dit zeker ging lukken gezien de situatie dus was ontzettend blij dat dit wel ging. Fay was een natuur talentje en dronk al vanaf het moment dat ze geboren was 2x 20 minuten. Bizar. Maar zo fijn! In het begin was de voeding voor Fay ook goed. Ik moest iedere keer voor de voeding een flesje bijvoeding nemen en tussendoor proberen te eten. Want helaas de gedachten: baby eruit, HG eruit, ging toen nog niet op. 

Toen de 15 dagen kraamhulp voorbij waren wilde de huisarts andere hulp inzetten. Wij hebben toen in overleg besloten dit niet te doen. Mijn partner hoefde maar 2 dagen per week te werken. Deze 2 dagen konden wij rekenen op mensen uit ons eigen netwerk. Wij waren het, ondanks dat de kraamhulp super was, ook wel beu iemand vreemd's in ons huis te hebben. Daarnaast had de huisarts hulpmiddelen geregeld zoals een rolstoel-douchestoel om het iets gemakkelijker te maken. Zelfstandig, staand douchen was lang geen optie. De douchestoel gaf me de mogelijkheid om toch veilig te kunnen douchen. Toen de huisarts over een rolstoel begon dacht ik NO WAY. Ik woon in een dorp en ga zeker niet in dat stomme ding door het dorp. Toch gaf het gevoel dat ik op die manier eruit kon, wel wat vrijheid. Ondanks dat... ben ik toch op een slakkentempo begonnen met 1 meter, 2 meter, 3 meter buiten te lopen. Ik was ontzettend trots als me dat zelf lukte. Achter de wagen, dit gaf lekker steun probeerde ik toch een frisse neus te halen. 

Uiteindelijk na 3 weken moest mijn partner weer werken (gelukkig maar 2 dagen per week). Deze dagen waren er genoeg mensen die ons geholpen hebben. Super fijn. Over het algemeen hadden we veel hulp. Er werd meerdere avonden per week gekookt, de boodschappen werden bezorgd en de dagen dat ik alleen met Fay was, was er altijd wel even iemand hier. Of vriendinnen - of mijn moeder, net wat op dat moment uitkwam. 

In het begin was traplopen nog niet haalbaar. Ik zorgde dan dat ik met Fay onder of boven was. Alle spulletjes hadden we dubbel. We konden haar dus zowel onder als boven volledig verzorgen. Dit gaf ook heel veel rust. Het enige wat ik eigenlijk hoefde te doen was er voor haar te zijn, haar te voeden en af en toe een luier verschonen. Nu scheelt het ook als er dan bezoek is, dat ze dat allemaal hartstikke leuk vinden om zelf te doen dus meestal was zelfs dat niet nodig. 

We hebben daar zo ons ritme in gevonden... plannen weinig bezoekjes per week, zorgen dat ik ervoor en erna voldoende rust kan nemen etc. 

Vanaf week 5 werd Fay met drinken behoorlijk onrustig. Ze kwam vaak ieder uur en dan nog bleef ze onrustig. Dit was voor mij niet te doen. Mijn energielevel is zelf nog ontzettend laag. Ieder uur voeden was gewoon teveel. Ook omdat ik nog steeds bleef afvallen. Op dat moment heb ik besloten (vond dit een lastig besluit) om te stoppen met voeden. Omdat ik een volledige productie had opgebouwd, had dit tijd nodig. Ik heb toen uiteindelijk tot week 10 moeten kolven. De melk die ik nog had, kreeg Fay via de fles. Daarnaast kreeg ze bijvoeding. Waarschijnlijk hebben er toch onvoldoende voedingsstoffen in mijn melk gezeten waardoor het voor Fay niet voldoende was. Met de kunstvoeding erbij, was ze een stuk meer tevreden. Dit scheelde al heel veel energie. Desondanks lukte het mij niet om verder op te knappen. Energielevel bleef laag, eten ging nog steeds lastig en de misselijkheid was er nog steeds. 

Ik ben toen terug gegaan naar de huisarts. Omdat ik inmiddels 10 kilo onder mijn eigen gewicht zat, is er toch besloten verder onderzoek te doen. We zijn begonnen met bloedonderzoek. Hieruit bleek dat de leverwaarde verhoogd waren. Verhoogde leverwaarden kunnen samenhangen met minder eetlust - afvallen. Eindelijk, een aanknopingspunt... vanuit daar gingen we verder. Er zijn onderzoeken in het ziekenhuis aangevraagd en er werd een afspraak met de MDL specialist gemaakt. Gelukkig alles binnen 2 weken. 

Afgelopen week ben ik bij de MDL specialist geweest. Daar is aanvullend bloedonderzoek gedaan voor de lever. Omdat ik inmiddels 11 weken geleden ben bevallen, nog steeds moeilijk eet, duizelig blijf en 14 kilo onder mijn eigen gewicht zit, wilt de MDL arts toch verder kijken. Naast de onderzoeken naar de verhoogde leverwaarde, krijg ik een maagonderzoek. Hier kijk ik ontzettend tegen op. Tijdens dit onderzoek wordt je in slaap gebracht. Ze gaan dan middels een slang/camera via je keel-slokdarm naar je maag/darmen kijken. Wellicht gaat er daar iets mis waardoor het eten nog steeds een uitdaging is. 

We hopen n.a.v. deze onderzoeken eindelijk wat meer uitleg-duidelijkheid te krijgen. 

Fay doet het ontzettend goed. Af en toe is ze nog erg onrustig en wil ze graag bij haar papa of mama knuffelen. Omdat mijn energielevel nog steeds laag is, geef ik hier maar lekker aan toe. We beginnen met Fay ook steeds meer in een slaapritme te komen wat mij wat meer mogelijkheid geeft om overdag ook te kunnen rusten. 

Ik hoop binnenkort een wat positiever bericht te kunnen plaatsen. 

Ook wil ik nog een keer voor de HG-ers onder ons alle tips-trucs die ik heb verzameld noteren... zelf liep ik er erg tegen aan dat er zo weinig bekend is over HG. Wellicht dat ik op die manier toch mede HG-ers kan helpen! Zelf heb ik veel gehad aan die collega van mijn partner. Al was het maar even mijn verhaal te droppen en de herkenning te horen... want veel mensen kunnen zich niet voorstellen wat het is en logisch; dat kon ik voor mijn HG zwangerschap ook absoluut niet!