Snap
  • Mama

Overspannen, oververmoeid of een depressie

Al even zit ik half thuis, ik trek het even niet meer en kan slecht genieten van mijn manneke

Het sluimert dat stemmetje in mijn achterhoofd. Geniet van je kind, deze tijd komt nooit meer terug.

4 weken geleden knapte ik. Ik was zo moe. Al een jaar lang gebroken nachten. Na een nacht waarin Jack elke tien minuten wakker werdt brak ik. Ik kon alleen nog maar huilen. Op mijn vrije dag samen met Jack lag ik op de bank en hij speelde wel gelukkig maar ik kon niets met hem doen. Ik kon alleen maar huilen. Alles kwam eruit. 

Het was ook best een heftig jaar. Een baby, een vader die er niet was en die wel veel loze beloftes deed. En natuurlijk die gebroken nachten. 

Gelukkig kreeg ik op mijn werk gelijk ruimte. Eerst een week niet werken. Tijd voor mezelf want voor Jack ging wel alles door kdv naar opa en oma. 

Nu 3 weken verder werk ik halve dagen en er komt iets meer rust in mijn hoofd. Morgen voor het eerst naar de psycholoog. Ik moet alles eruit gooien anders blijf ik hier te lang in hangen en dat is het laaste wat ik wil voor mezelf en voor Jack. 

Maar ow ow wat zie ik hier tegenop! Ik ben zo bang dat als ik alles uitspreek wat  er in mijn hoofd omgaat ik nog dieper ga zinken maar ik moet! En ik ga het ook doen ook. 

Hopend dat er dan een mooi zonnestraaltje aan het eind van mijn donkere gedachten is! En kan ik weer echt "genieten" van mijn ventje. 

Gelukkig gaat het goed met de kleine grote man ( op de nachten na) en kletst stapt en speelt vrolijk verder :) 

8 jaar geleden

Heel herkenbaar! Dit gebeurde bij mij 6 weken geleden. Ik ben moeder van een zoon van 3 en een zoon van 11 maanden en werk 4 dagen per week. Daarnaast heb ik een angststoornis. Ik trok het niet meer en heb aan de bel getrokken. Inmiddels ben ik onder behandeling van een psycholoog en slik ik Oxazepam en antidepressiva. Wat een verlichting is dat zeg. En ik werk nu halve dagen vanuit huis, ook dat scheelt. Ik wens je veel sterkte! Maar het is altijd goed om je problemen aan te pakken (al is het niet makkelijk).

8 jaar geleden

Heel herkenbaar als hij doorslaapt dan zelf wakker worden. Ik lees jouw blogs idd ook als stukje herkenning zit met smart te wachten op je suze had a baby part.... :) Dank je wel voor je berichtje doet goed☺

8 jaar geleden

Dank je wel. En idd praten is ook wel fijn!

8 jaar geleden

Ik leef heel erg met je mee. Ik zit in een soortgelijke situatie (slaap al heeeel lang vrijwel altijd gebroken. Als Baby niet wakker wordt, dan word ik dat juist, je kent het wel). Ook een zak hooi van een papa. Ik spreek ook met een psycholoog. Ik ga er ook iedere keer huiverend naar toe maar het zal je goed doen, en je zal er lichter uit komen. Succes, sterkte enne...het is absoluut niet raar dat je een keer knapt. Goed dat je het opschreef en deelde, hier. Ik denk dat er honderden zijn zoals jij en ik. Dus veel herkenning, ookal zal niet iedereen iets schrijven hier. Je mag mij altijd berichten, als je dat nodig hebt.