11 jaar geleden
Opvoeden moeilijk?
Soms heb ik geen zin, tijd of energie om de strijd aan te gaan, dus als je mij vraagt wat ik het moeilijkste vind aan opvoeden? Lees meer..
Voordat ik kinderen had, hoorde ik weleens van die horrorverhalen over dat een kind je hele leven bepaald. Ook zag ik zowel op televisie als in de praktijk krijsende kinderen in de supermarkt, waardoor moederlief het behoorlijk benauwd kreeg. Toch deden deze negatieve afspiegelingen zeker geen afbreuk aan mijn kinderwens. Toch wist ik één ding wel heel zeker: ik zou het allemaal heel anders gaan doen.
De eerste jaren ging dat prima. Vooral met één baby en een parttime baan vond ik het af en toe net Luilekkerland. Natuurlijk bepaald zon kleintje je leven voor een groot gedeelte, maar dan op een prettige manier. Je leert naar kleine dingen te gaan kijken als iets heel groots. Toen de oudste ( bijna ) grote zus werd, kwam ze helaas in de Peuterpuberteit. Ze is een heel lief, maar supergevoelig meisje. Echt een kind van rust,regelmaat en reinheid. Zodra er maar iets gebeurde wat niet naar haar zin ging, kreeg ze een huilbui of woede aanval. Daarnaast is ze extreem koppig en bleef soms zo lang in zon bui hangen, dat ik ( nog vol van zwangerschapshormonen ) af en toe maar gewoon toe gaf. Pedagogisch gezien natuurlijk volkomen onverantwoord, maar ik had geen puf om de strijd aan te gaan.
Nog steeds vind ik het soms moeilijk om altijd de langste adem te hebben.Over de meeste dingen zijn we heel duidelijk; zo slapen de meiden bijvoorbeeld niet bij ons in bed. Over kleinere dingen zijn we af en toe te makkelijk. ( over wel of niet een verhaaltje of snoepje bijvoorbeeld ) Soms heb ik geen zin, tijd of energie om de strijd aan te gaan, dus als je mij vraagt wat ik het moeilijkste vind aan opvoeden? Consequent zijn!
Wat vinden jullie ''het moeilijkst" aan opvoeden?
nahsuusje
hier consequent over de belangrijkste dingen en bij minder puf idd makkelijker, bijv. sokken die uitgetrokken zijn prima dan maar blote voeten en halverwege weer keertje aan
daphne kleine
Dat blijf je houden. hoe graag je ook altijd aan je regels vast wilt blijven houden lukt dat niet. Je bent ook mens met alle emoties die er bij komen kijken. De ene dag heb je meer strijdlust en geduld als de andere dag. De peuterpuberteit hebben wij hier al een hele lange tijd achter ons mogen laten en ik kan zeggen het gaat ook weer over. Er zijn leeftijden dat ze moeilijker zijn dan andere. Dat zal je blijven merken, maar toch kom je elke keer weer een stapje verder. Bij ons zit de oudste flink in de puberteit, is ook heel gevoelig en trekt zich alles persoonlijk aan. de driftbuien waar jij het over hebt heeft zij ook heel lang gehad. Maar nu ze ouder wordt en er meer met haar te bespreken valt vallen de buien ook mee. Zo heel af en toe wil ze er nog wel even in schieten, maar over het algemeen wordt ze gewoon boos en gaat ze niet meer over de rooie. Het is en blijft een leerschool opvoeden.
Anoniem
Ja, wij doen inderdaad ook nog allebei onze eigen dingen. Zo ga ik vanavond bijvoorbeeld naar de bios. Ik zou ook niet zonder kunnen, heb ik echt nodig.
Kimdejong
Wij doen gelukkig nog steeds ieder ons eigen ding. Zo ben ik nog steeds blijven sporten in team- en wedstrijdverband. En mijn vriend blijft met zijn vrienden weekendjes weg en naar feesten gaan (die ik niet leuk vind). Gelukkig hebben wij nog ons eigen leven. En inderdaad een beetje aanpassen is het wel, maar alles is mogelijk en je krijgt daardoor een makkelijker kind (is mijn mening) als je ook je eigen ding blijft doen.