Snap
  • Mama
  • post

Opvoeden doe je (niet) alleen?

Als je eenmaal papa of mama bent geworden, dan gaat het pas echt beginnen: de opvoeding.

Welke normen en waarden geef je je kindje mee? Wat vind je belangrijk? Hoe wil je dat je kindje zich ontwikkelt en wie zijn daar eigenlijk bij betrokken?

De onzekerheid in de opvoeding

Opvoeden, misschien wel het meest moeilijke wat er is. Een constant proces waar je als ouder(s) dag en nacht mee bezig bent en waarbij je je constant afvraagt: doe ik het allemaal wel goed? Natuurlijk zijn er genoeg boeken geschreven, waar je uiteraard een hoop van kunt leren. Maar misschien wel de meest belangrijke tip; leer van elkaar en leer met elkaar.

Opvoeden gaat altijd gepaard met een natuurlijke onzekerheid. We willen allemaal het beste voor onze kinderen en we stellen hoge eisen aan onszelf om dit in goede banen te leiden. Maar waarom willen we het allemaal zo graag alleen doen? Opvoeden is geen privé project van alleen ouders, toch?

De basis ligt bij de ouders

Natuurlijk bepalen ouders welke opvoeding een kind meekrijgt. Kinderen worden in de meeste gevallen voor een groot deel gevormd binnen het gezin. Maar ook op heel veel andere plekken worden ze beïnvloed door de mensen die ze ontmoeten of die zorg voor ze dragen. Opa en Oma, de pedagogisch medewerkers op de kinderopvang. Allemaal mensen die wel degelijk een onderdeel spelen in de opvoeding van het kind, bewust en onbewust.

Als ouder(s), sta je er dus niet alleen voor. Er zijn tal van mede opvoeders. Belangrijk is wel om alle bijzonderheden met elkaar te delen zodat iedere opvoeder wel de juiste bijdrage kan leveren aan de opvoeding van het kind. Maar laten we als ouders vooral niet denken dat we het allemaal alleen moeten doen.  Ze zeggen niet voor niets ‘It takes a village to raise a child’! 

10 jaar geleden

Precies! Als je elkaar maar met respect behandeld. Soms is het toch ook best fijn dat andere mensen je kunnen helpen met de opvoeding?

10 jaar geleden

Soms denk ik wel eens dat het misschien goed zou zijn om terug te gaan naar vroeger, waar de buurman er ook gerust wat van zei als je kinderen zich misdroegen. Nu moet je bang zijn dat je een boze ouder op je dak krijgt als je zoiets doet. Ik zou het best wel fijn vinden als mensen weer zouden durven andermans kind te corrigeren (wel binnen de grenzen natuurlijk) en niet aan de deur komen klagen of erger nog, bij anderen gaan klagen/ roddelen.